Παίζουν με τον πόνο χιλιάδων ανθρώπων που διατηρούν την αυταπάτη για το δικό τους μαγαζάκι. Οπου, και πελάτης δεν μπαίνει και τα χρέη τρέχουν. Λύση; Κι άλλα δάνεια για να βγουν τα δάνεια! Μέχρι να αρχίσουν και οι μικροεπαγγελματίες να σκέφτονται κάπως αλλιώς. Οτι δεν έχουν τίποτα να χάσουν απ' αυτά που δεν έχουν. Κι ότι αλλού είναι η διέξοδος. Εκεί που θα συναντιούνται με τα άλλα τμήματα του εργαζόμενου πληθυσμού και με προοπτική τη ρήξη, τόσο με το μεγάλο κεφάλαιο όσο και με τις κυβερνήσεις του.
Ομως, κοροϊδεύουν τον κόσμο και όταν ισχυρίζονται ότι είναι η κερδοσκοπία λόγω Ολυμπιακών αγώνων η αιτία για την ακρίβεια. Λες και χτες ήταν η φτήνια που έτρωγε τον παρά.
Για τα αποδέλοιπα της Κύπρου... ο κόσμος το 'χει τούμπανο χρόνια πριν. Να θυμόμαστε μόνο κάτι υπερασπιστές του «ναι» που άρπαξαν την ευκαιρία να μιλήσουν για «διεθνισμό». Ναι, διεθνής είναι η «μάσα - μπούκα» όλων τους.
Διεθνής σαν το μαύρο, δολοφονικό κλοιό που απλώνεται από το Μαϊάμι ως την Κολομβία, πάνω από Κούβα και Βενεζουέλα. Και με ευρωπαϊκή πολιτική - οικονομική κάλυψη. Οπου μεσούσης της κρίσης δεν τους κάθονται και οι εναλλακτικές «δημοκρατικές» λύσεις, με τις οποίες θα βάζανε μια για πάντα στην μπάντα τους κομμουνιστές... Η κορύφωση της βαρβαρότητας είναι ακόμα μπροστά.