Η παράδοση σε ιδιωτικές εταιρίες όλου του συστήματος των υποδομών, οι οποίες είτε βρίσκονται υπό δημόσιο έλεγχο, είτε πρόκειται να κατασκευαστούν τα επόμενα χρόνια, βρίσκεται μέσα στις προτεραιότητες της κυβέρνησης της ΝΔ. Αυτό το σχέδιο - που από τα προηγούμενα χρόνια ήταν στην ατζέντα των κυβερνώντων - προκύπτει από δημοσιογραφικές πληροφορίες, τις οποίες ωστόσο επιχείρησε χτες να διαψεύσει ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το υπουργείο επεξεργάζεται πλαίσιο νόμου για την ανάθεση κάθε μορφής δημόσιων έργων σε ιδιώτες, μέσω των αποικιοκρατικών συμβάσεων παραχώρησης, από την άλλη όμως πλευρά ανέφεραν ότι όντος υπάρχει θέμα συνολικής νομοθετικής ρύθμισης για τα «αυτοχρηματοδοτούμενα» έργα του δημοσίου με τη συμμετοχή των ιδιωτών. Ο υπουργός πάντως προτίμησε χτες να αναφερθεί περισσότερο στα θέματα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης που αποτέλεσε και αντικείμενο στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ο υπουργός μίλησε για τη χαμηλή απορροφητικότητα (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η συνολική απορροφητικότητα της περιόδου 2000-2006 καλύπτει μόλις στο 24% του συνολικού στόχου) και τις προσπάθειες τις οποίες καταβάλλει η κυβέρνηση, ώστε στο τέλος του έτους το σχετικό ποσοστό να ανέλθει στο 35%.

Το θέμα καθίσταται ιδιαίτερα επίκαιρο, καθώς είναι πλέον ολοφάνερο ότι οι πολιτικές παράδοσης των δημόσιων έργων σε ιδιώτες δεν αποσκοπούν ούτε στη συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων στα υπό εκτέλεση έργα, ούτε και στην αύξηση της αποδοτικότητας των έργων αυτών, όπως ισχυρίζονται όσοι υποστηρίζουν την παράδοση τους στα ιδιωτικά συμφέροντα, αλλά το μόνο το οποίο τελικά επιτυγχάνουν, είναι μία ληστρική αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των ιδιωτικών εταιριών. Μάλιστα, το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) δημοσίευσε το 2003 μελέτη (στοιχεία της οποίας παρουσίασε ο «Ρ» σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του στις 30/5), όπου ασκείται καταλυτική κριτική στις πολιτικές παράδοσης των μεγάλων έργων (Αεροδρόμιο Σπάτων, Αττική Οδός, Ρίο - Αντίρριο) σε ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρίες από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Τα πρώτα σπέρματα σκέψεων, για την ανατροπή του συστήματος παραγωγής και λειτουργίας των δημοσίων έργων και την παράδοσή τους στους ιδιώτες, γεννήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '90, στα πλαίσια της γενικότερης προώθησης των πολιτικών της νεοφιλελεύθερης ρύθμισης. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αργότερα, έφτιαξε δύο πλαίσια νόμου, με τα οποία νομιμοποιούσε την είσοδο των ιδιωτών στα δημόσια έργα. Η πρώτη νομοθετική παρέμβαση έγινε από το ΥΠΕΧΩΔΕ με υπουργό τον Κ. Λαλιώτη(σύμφωνα με καταγγελίες, τη ρύθμιση την έφτιαξε μεγάλο νομικό γραφείο σε συνεργασία με τις κατασκευαστικές εταιρίες!), η οποία όμως δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας, ενώ την ίδια τύχη είχε και νομοσχέδιο που επεξεργάστηκε το υπουργείο Οικονομίας (υπουργός Ν. Χριστοδουλάκης). Ο κλήρος έλαχε στην κυβέρνηση της ΝΔ να ολοκληρώσει το έργο... Στις κυβερνητικές προθέσεις είναι να παραδοθούν στους ιδιώτες ολοκληρωμένα τμήματα αυτοκινητροδρόμων, τμήματα τα οποία βρίσκονται στη διαδικασία της εκτέλεσης ή έχει προγραμματιστεί να εκτελέσουν μέχρι το 2015. Εργα «μεσαίου μεγέθους», όπως η κατασκευή και λειτουργία νοσοκομείων, σχολείων, πανεπιστημιακές αίθουσες, έργα ύδρευσης, περιβάλλοντος (διαχείριση αποβλήτων), αντιπλημμυρικά έργα, έργα δασοπροστασίας, τουριστικά, αναστήλωσης ιστορικών χώρων, μουσεία κλπ.