Ο ένας, αφού αναδείχτηκε πρωταθλητής στο άθλημα της ρουσφετολογίας και έφτασε τους συμβασιούχους του δημοσίου σε 250.000 περίπου, τους κράταγε χρόνια σε πολιτική και εργασιακή ομηρία, εκβιάζοντας και καταρρακώνοντας κάθε έννοια αξιοπρέπειας. Ο άλλος κατάγγελλε χρόνια τον πρώτο και υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, ώστε να τους κλέψει τις ψήφους. Κι αφού τις έκλεψε και κέρδισε τις εκλογές, «θυμήθηκε» την κοινοτική οδηγία περί «πάγιων και διαρκών αναγκών». Ετσι, μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι, ίσως, μονιμοποιηθούν, ενώ περισσότεροι από 200.000 θα μείνουν στο απαράδεκτο και απάνθρωπο καθεστώς της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας ή θα πεταχτούν στο δρόμο.

Και, τώρα, τσακώνονται για το ποιος είναι ο... καλύτερος. Ο πρώτος, που ρουσφετολογούσε, κορόιδευε κλπ., κλπ., τους συμβασιούχους, αλλά τους... έδινε δουλιά, ή ο δεύτερος, που κι αυτός τους κορόιδεψε, αλλά θα... εφαρμόσει εν μέρει την προεκλογική του υπόσχεση;

Αραγε, θέλει πολλή σκέψη να «μαυρίσετε» και τους δυο την Κυριακή;