Να 'μαστε, λοιπόν, οι Ελληνες μπροστά στη «δική μας» Ολυμπιάδα. Σε τρία 24ωρα η φλόγα θ' ανάψει στο ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας, στέλνοντας το φως στα πέρατα του κόσμου. Δυστυχώς, οι ταγοί τούτης της χώρας δε θέλησαν να δώσουν στη σύγχρονη Ελλάδα μια ευκαιρία ν' αναμετρηθεί με την Ιστορία της και να δείξει το μπόι της. Δεν πρόσφεραν τη δυνατότητα στο λαό μας να δώσει τη μάχη για την αναβίωση των Ολυμπιακών ιδανικών και οραμάτων της ελληνικής αρχαιότητας. Αβουλοι και προσκυνημένοι υποτάχθηκαν στα μεγάλα αφεντικά, που θέλουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ένα παγκόσμιο παζάρι προβολής και διακίνησης εμπορικών προϊόντων των πολυεθνικών. Πειθήνιοι και τρομοκρατημένοι συμπεριφέρονται και λειτουργούν σαν κράτος - τρομοκράτης, φοβερίζοντας τον ελληνικό λαό κι επιβάλλουν κατάσταση πολιορκίας, μετατρέποντας τη χώρα σε στρατόπεδο και φυλακή. Δειλοί και μοιραίοι δέχονται να μετατραπεί η μεγαλύτερη ειρηνική γιορτή της παγκόσμιας νεολαίας, σε άσκηση πολεμικής ετοιμότητας του ιμπεριαλισμού.

Κι αφού ντρόπιασαν την ιστορία μας και ξεφτίλισαν το λαό μας, τώρα μας καλούν να συμμετάσχουμε στο ολυμπιακό πανηγύρι τους, πληρώνοντας, μάλιστα, ακριβό το εισιτήριο. Για να φωνάξουμε «ούρααα» και «ζήτωωω» στη θέα των πυροτεχνημάτων και των άλλων «μαγικών κόλπων» της τελετής έναρξης και λήξης των αγώνων. Για να χειροκροτήσουμε τη «νίκη» των ντοπαρισμένων και να σημειώσουμε στα καταναλωτικά υπόψη μας τις φίρμες των εταιριών και των επιχειρήσεων, που αναγράφονται στις φανέλες των αθλητών και στις διαφημιστικές πινακίδες των γηπέδων. Για να εγκρίνουμε, με την παρουσία μας, το «μεγάλο φαγοπότι» που προηγήθηκε της Ολυμπιάδας και τη «μάσα των επιδορπίων» που θ' ακολουθήσει.

Οχι, δε θα τους κάνουμε το χατίρι να γίνουμε συνένοχοί τους στο έγκλημα. Δε θα είμαστε τα «πιόνια» στο παιχνίδι της λαϊκής αποδοχής, η «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τους αμαρτωλούς. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να καταγραφεί η αντίθεσή μας και θα προσπαθήσουμε, με κάθε τρόπο, να τους εκθέσουμε. Στις πανηγυρικές τελετές δε θα ζητωκραυγάσουμε στη θέα του κιτς κι αν χρειαστεί θα γιουχαΐσουμε. Δε θα χειροκροτήσουμε μόνο τους νικητές - διαφωνούμε με τους Αμερικανούς ότι «ο πρώτος είναι το παν κι ο δεύτερος τίποτα» - αλλά και τους ηττημένους που προσπάθησαν. Θα «σαμποτάρουμε» τα προϊόντα των πολυδιαφημιζόμενων εταιριών, θα καταγγείλουμε τα «ευχαριστώ» στους χορηγούς και τη «σπολλάτη» στους χρηματοδότες.

Δεν πρόκειται, λοιπόν, να «μεθύσουμε» με «ολυμπιακό κρασί» και να ξεχάσουμε ποιος και γιατί κερδίζει και χάνει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η μεγαλοπρέπεια των σταδίων, η γιγαντοσύνη των γεφυρών, η απεραντοσύνη των αυτοκινητροδρόμων δε θα μας «τυφλώσουν» να μη βλέπουμε ότι ο λαός μας πλήρωσε «χοντρά λεφτά» στους εργολάβους, αλλά τα ιδιωτικοποιημένα έργα θα τα χαρούν λίγοι και προνομιούχοι. Ο αθλητικός οίστρος δε θα μας παρασύρει να λησμονήσουμε ότι στη χώρα μας η παιδεία ασφυκτιά στο «τρίγωνο» σχολείο - φροντιστήριο - ιδιαίτερο, που παράγει «ειδικευμένους αγράμματους» - «υποψήφιους ανέργους», η υγεία αργοπεθαίνει στα ράντζα των νοσοκομείων και πουλιέται πανάκριβα στα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα, η Ελλάδα δεν παράγει ούτε βελόνι...