Τρίτη 17 Αυγούστου 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Περπατώ εις το δάσος... !

Είμαι μια μικρή κι ανασφαλής γαλαζοσκουφίτσα, άλλοι με λένε Φοίβο, άλλοι με λένε Αθηνά κι άλλοι με λένε Αρχαίον Πνεύμα Αθάνατον ή Ολυμπιακόν Ιδεώδες. Αποπαίδι της κάθε στιγμής και του κάθε συμφέροντος.

Οι μαμάδες μου είναι πολλές, η Γιάννα, η Φάνη, η Ντόρα και οι μητριές πολλές, πατριοί και πατεράδες αμέτρητοι και γιαγιάκα μόνο μία, η Ελλαδίτσα... Αυτήν έβαλε στο μάτι ο Λύκος.

Προχτές έκανα το ντεμπούτο μου.

Περπατώ λοιπόν εις το δάσος... όταν ο λύκος δεν είναι εδώ... Λύκε, Λύκε είσαι εδώ;

Ναι... Σήμερα γίνομαι Ζέπελιν... Φοράω τα φτερά μου, τις κάμερες υψηλής ευκρίνειας, τους υπερευαίσθητους αισθητήρες, παίρνω τις διόπτρες μου και σε παρακολουθώ...!

Περπατώ εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ...! Λύκε, λύκε είσαι εδώ;

Ναι... Φοράω τη ΝΑΤΟική πανοπλία μου, φορτώνομαι τους ηλεκτρονικούς χαφιέδες μου, παίρνω την μπαστούνα μου και μέσα από τις ολυμπιακές λουρίδες, για να νιώθω πιο άνετα τρέχω και σε κυνηγώ...!

Περπατώ εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ...! Λύκε, λύκε είσαι εδώ;

Ναι... Δεν είδες που έσφιξα ασφυκτικά τον κλοιό σου; Τις απαγορεύσεις από θάλασσα, στεριά κι αέρα; Τη στέρηση της ελεύθερης σκέψης σου; Τη συστοιχία από «πάτριοτ» και «κροτάλ»; Τις φρεγάτες και τα υποβρύχια, τις χιλιάδες κομάντος και τους βατραχανθρώπους που σφίγγουν την ανάσα σου; Φοράω τα γυαλιά μου, το καπελάκι μου, πίνω την κόκα κόλα μου και σε κυνηγώ...!

Περπατώ εις το δάσος, όταν ο λύκος δεν είναι εδώ... Λύκε, λύκε είσαι εδώ...; Ναι... Γίνομαι τραμ και λεωφορείο, τρένο και μετρό, γίνομαι Αττική οδός, Ελ. Βενιζέλος, για να σε μπερδέψω, να σε πανικοβάλω για να μην μπορείς να μου ξεφύγεις!

Περπατώ εις το δάσος, όταν ο λύκος δεν είναι εδώ...! Λύκε, λύκε είσαι εδώ...;

Και βέβαια, μ' όλο το φίλαθλο πνεύμα μου, εδώ είμαι! Δεν είδες που έχω αδειάσει τις τσέπες σου; Και σ' άφησα μόνο το μικρό σου καλαθάκι με το εισιτήριο του Τάε Κβο Ντο που τόσο σ' αρέσει; Δε βλέπεις που σου επιτρέπω να επισκεφτείς την καλή σου τη Γιαγιά, στην άκρη του δάσους;

Γιαγιάκα μου, γιατί έχεις τόσο μεγάλη μύτη;

Για να σε μυρίζω καλύτερα...!

Γιαγιάκα μου, γιατί έχεις τόσο σουβλερά δόντια;

Για να σε φάω καλύτερα......!

Στο τέλος του παραμυθιού, έρχεται το εργατόπουλο με την κόκκινη μπέρτα, ελευθερώνει και παίρνει γυναίκα του τη γαλαζοσκουφίτσα, αφού πρώτα της βγάζει τη γαλάζια και της βάζει κόκκινη, άλλωστε στην ιστορία του παραμυθιού έτσι έμεινε γνωστή, σαν κοκκινοσκουφίτσα... Και σκοτώνει τον κακό λύκο!


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ