ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ | ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Σοφά» έπρατταν οι ελλανοδίκες που απέφευγαν να ρωτήσουν την καταγωγή των αθλητών που έπαιρναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας. Περιορίζονταν να καταγράφουν το όνομά τους. Βλέπετε, είχαν λόγους...

***

Οταν το 488 π.Χ. ο Αστυλος ο Κροτωνιάτης στέφθηκε Ολυμπιονίκης στο δίαυλο, ο τύραννος των Συρακουσών, ο Ιέρων, σκέφτηκε ένα ωραίο «κόλπο» για να αποκτήσει φήμη και ακτινοβολία. Δωροδόκησε τον Αστυλο ώστε στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες να εμφανιστεί στο στάδιο σαν... Συρακούσιος. Οπερ και εγένετο, ο Αστυλος νίκησε και στους επόμενους Αγώνες, αλλά οι συντοπίτες του, οι Κροτωνιάτες - παρά τους ύμνους που γράφτηκαν για τον αθλητή αλλά και για τον... «ανάδοχό του», τον τύραννο των Συρακουσών - μάλλον εκνευρίστηκαν. Αυτό τουλάχιστον μας πληροφορεί ο Παυσανίας (και καταγράφει ο Κ. Σιμόπουλος στο βιβλίο του «Μύθος, απάτη και βαρβαρότητα οι Ολυμπιάδες», εκδόσεις «Στάχυ»), που αναφέρει ότι οι Κροτωνιάτες, αφ' ενός, αποκαθήλωσαν τον ανδριάντα που είχαν στήσει προς τιμήν του Αστυλου, αφ' ετέρου, μετέτρεψαν το σπίτι του σε φυλακή...

Οσο για τον τύραννο Ιέρωνα, τόσο Ολυμπιακό ήταν το «ιδεώδες» (από τότε ακόμα) που συνέχισε την ενασχόλησή του με τους Ολυμπιακούς, και μάλιστα το 472 π.Χ. στέφθηκε και ο ίδιος Ολυμπιονίκης, δωροδοκώντας τους ελλανοδίκες και εξαγοράζοντας τους αντιπάλους του. Βλέπετε, οι «χορηγοί» είχαν ανέκαθεν μια άλλου είδους αντιμετώπιση...

***

Το... «άθλημα» της εξαγοράς, των δωροδοκιών και των... «υιοθεσιών» αθλητών - όπως μας πληροφορούν οι ίδιες πηγές - ήταν πολύ ανεπτυγμένο και τότε.

Πολλούς αιώνες πριν ακόμα ο Αργεντινός Χουάν Ραμόν Ρότσα βαφτιστεί σαν «Μπουμπλής» από το... Αιγάλεω, ο τύραννος των Συρακουσών, ο Διονύσιος, είχε εξαγοράσει τον πυγμάχο Αντίπατρο από τη Μυτιλήνη, για να εμφανιστεί στους Αγώνες σαν Συρακούσιος.

Πολλούς αιώνες πριν ο Λατινοαμερικανός Εδουάρδος Ρικάνε βαφτιστεί σαν «Κοντογεωργάκης» από τη... Χίο, και πριν ο Πάστερνακ μετονομαστεί σε... «Παστερνάκης», η Εφεσος είχε κι αυτή «υιοθετήσει» τον Ολυμπιονίκη Σωτάδη για να παρουσιαστεί στους επόμενους Αγώνες σαν Εφέσιος, παρότι ήταν από την Κρήτη. Στους Κρητικούς, όμως, δεν άρεσαν αυτά τα πράγματα, γι' αυτό και εξόρισαν τον Σωτάδη.

***

Εν κατακλείδι: Μπράβο στο παιδί, τον Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί, που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο τζούντο. Μπράβο στις ικανότητές του και την τεχνική του, όπως μπράβο και στη Μιρέλα Μανιάνι, ή στον Κάχι Καχιασβίλι, ή στον Καλλίνικο Κρεάνκα, ή στον Ασλανασβίλι, ανεξάρτητα αν είναι από τη Γεωργία, από την Αιθιοπία, ή από την Αμφιλοχία.

Αλλά, για να επανέλθουμε στον Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί, ντροπή και αίσχος σε όλους αυτούς τους αθλίους που μας τον συστήνουν σαν... Ηλία Ηλιάδη, που τον κάνουν να κρύβει την (πραγματική) γλώσσα του και την (πραγματική) καταγωγή του, που για τις ανάγκες της αθλιότητάς τους του άλλαξαν εκτός από το όνομα και τον... πατέρα του, και μετά (οι ίδιοι που ωρύονταν όταν ο μαθητής Οδυσσέας Τσενάι σήκωσε την ελληνική σημαία) άρχισαν κι από πάνω τα γνωστά τους καραγκιοζιλίκια περί «ελληνικής ψυχής»...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ