Η πάλη είναι άθλημα που η προέλευσή του χάνεται στα βάθη του χρόνου. Θεωρείται το αρχαιότερο ανταγωνιστικό άθλημα και οι πρώτες μαρτυρίες τοποθετούν τις καταβολές του στο 3000 π.Χ. Εχουν βρεθεί σχέδια παλαιστών σε σπηλιές τα οποία δημιουργήθηκαν την περίοδο του πολιτισμού των Σουμερίων το 3000 π.Χ. Στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, η πάλη έκανε την εμφάνισή της από την πρώτη διοργάνωση (1896 Αθήνα).

Τα δύο βασικά στιλ πάλης είναι η ελληνορωμαϊκή και η ελευθέρα. Στην ελληνορωμαϊκή πάλη ο αθλητής δεν επιτρέπεται να πιάσει τον αντίπαλό του κάτω από τους γοφούς ή να χρησιμοποιήσει τα πόδια του. Αντίθετα, στην ελευθέρα, επιτρέπονται τα πιασίματα κάτω από τους γοφούς και γενικά είναι ελεύθερη η χρησιμοποίηση των ποδιών.

Ο αγώνας διαρκεί δύο γύρους των τριών λεπτών - καθαρός χρόνος - με ένα διάλειμμα 30'' μεταξύ αυτών. Οι αγώνες γίνονται σε κυκλικό ταπί διαμέτρου 9 μέτρων. Μέσα από τα όρια του κυκλικού ταπί υπάρχει μια κόκκινη ζώνη πλάτους ενός μέτρου που ονομάζεται παθητική περιοχή ή ζώνη αδράνειας. Ο αγώνας δεν μπορεί να εξελίσσεται έξω από το κυκλικό ταπί. Και τα δύο στιλ έχουν τους ίδιους βαθμούς.

Βαθμολογία:

Μετάθεση (1 πόντος): Από την όρθια στάση ο αντίπαλο βρίσκεται κάτω.

Επικίνδυνη θέση (2 πόντοι): Ο αντίπαλος έχει την πλάτη στο έδαφος σε γωνία με το ταπί.

Μικρή γέφυρα (3 πόντοι): Ο αντίπαλος με την πλάτη στο ταπί με μία κίνηση.

Μεγάλη γέφυρα (5 πόντοι): Ο παλαιστής ρίχνει τον αντίπαλο με την πλάτη στο ταπί αφού τον έχει σηκώσει ψηλά πάνω από τη μέση του.