Εκτός από τα μετάλλια στην «ασφάλεια», που δόθηκαν από τους εμπνευστές (και τους κατασκευαστές) της τρομοκρατίας (διάβαζε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ και λοιποί ...συγγενείς) και τα οποία κόστισαν αστρονομικά ποσά για μια υπερχρεωμένη χώρα, και τα οποία επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση του «yes man» (του ΠΑΣΟΚ) και υιοθετήθηκαν χωρίς την παραμικρή ένσταση από τον πιστό κλώνο της (ΝΔ), η «ισχυρή» (μήπως από τα αναβολικά;) Ελλάς διεκδίκησε (και διεκδικεί) και άλλα μετάλλια! Μόνο που τα ΜΜΕ, πιστά στο έργο τους, τα αποσιώπησαν. Αναφερόμαστε στην καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων ελεύθερων χώρων και στο ελάχιστο πράσινο, συγκριτικά από αυτό που υποσχέθηκαν και έδειξαν στις μακέτες διεκδίκησης (λέμε τώρα) οι Γιαννοσημιταίοι και η λοιπή παρέα των ταρατατζούμ και των μεγάλων λόγων (και συμφερόντων). Ισως από λόγους αβρότητας, η οποία κάθε άλλο παρά ανέξοδα εξασφαλίστηκε, απέτρεψε σχόλια από τους λαμογιοαθανάτους να επισημάνουν το αυτονόητο. Είμαστε η πλέον αντι-οικολογική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Και θα ήταν το μόνο, στο οποίο δε θα είχαν κανένα άδικο...

Σε μια χώρα που η παραγωγική της βάση συρρικνώνεται καθημερινά, με έλλειψη στοιχειώδους περιφερειακής πολιτικής, σε συνδυασμό με την ευρωπαϊκή επιταγή της μείωσης του αγροτικού πληθυσμού, είναι αναπόφευκτη η συγκέντρωση του μεγαλύτερου ποσοστού πληθυσμού στις μεγαλουπόλεις και κυρίως στην πρωτεύουσα, η οποία ήδη φιλοξενεί τους μισούς κατοίκους της χώρας (αυτό δεν είναι βασικό χαρακτηριστικό των τριτοκοσμικών χωρών Αδελφοί εν Καπιταλισμώ κ.κ. Σημίτη - Παπανδρέου - Καραμανλή;). Ανοιχτό (ή κλειστό και μη ανακοινώσιμο στους υπηκόους σας) παραμένει ως θέμα ο ελεύθερος χώρος (δεύτερος σε μέγεθος μετά το Ελληνικό) στο Γουδί. Τα Λιανοβενιζέλεια, αφού δώρισαν στον εκλεκτό τους «εθνικό προμηθευτή» το γήπεδο Καραϊσκάκη (ο θεσμός της προίκας μπορεί να καταργήθηκε για τους γάμους, αλλά διατηρείται, και μάλιστα διογκώνεται, για τις πάσης φύσεως συναλλαγές κράτους - επιχειρηματιών), οδηγήθηκαν στην προφορική διαβεβαίωση της παραχώρησης της εν λόγω περιοχής, σε μιαν άλλη μεγάλη ...οικογένεια, η οποία ηγείται της αντιπάλου ποδοσφαιρικής ομάδας. Κίνηση, η οποία δείχνει μεν την πρέπουσα πατρική αγάπη (δεν μπορεί να προικίζεις το ένα σου παιδί και ν' αφήνεις το άλλο χωρίς τίποτα), αλλά η προίκα δίνεται με ξένα κόλλυβα. Ομως, οι εκλογές ήταν προ των πυλών και οι μαέστροι της συνδιαλλαγής έριξαν το μπαλάκι για την επόμενη κυβέρνηση, προβάλλοντας διάφορα τυπικά κωλύματα. Πρόλαβαν όμως να εκτεθούν στα ΜΜΕ, γιατί οι ψήφοι των οπαδών πάντα είναι ψήφοι. Να σημειώσουμε, βέβαια, ότι σχετική μελέτη του ΕΜΠ που έγινε για λογαριασμό του υπουργείου Δημοσίων Εργων (το πρόθεμα «Περιβάλλοντος» φαντάζει μόνον ως ανέκδοτο) μόνο γηπεδικές εγκαταστάσεις δεν προέβλεπε. Ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος συνταγματολόγος και ο εκ Φλωρίνης υπαρχηγός του έκαναν τη σχετική γαργάρα (φρονίμως ποιούντες). Ποιος τα βάζει με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα και εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς; Η βύθιση του σκάφους του ΠΑΣΟΚ τρέναρε την υπόθεση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα υπάρξουν εξελίξεις. Και μάλιστα, σύντομα.

Το γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας είναι ένα από τα ζητήματα, που κουβεντιάζεται εδώ και αρκετά χρόνια. Σχεδόν κάθε Κυριακή η κυκλοφοριακή συμφόρηση, ο αποκλεισμός των μετακινήσεων γύρω από το χώρο του γηπέδου και τα συχνά επεισόδια δημιουργούν τραγελαφικές καταστάσεις σ' έναν από τους κεντρικότερους χώρους της Αθήνας. Ετσι έχει τεθεί το ζήτημα της μετεγκατάστασης των γηπεδικών εγκαταστάσεων. Η ιδιοκτησία του ανήκει στο Δήμο Αθήνας, αν και το σωματείο διεκδικεί την έκταση για λογαριασμό της (η γνωστή πρακτική των καταπατήσεων). Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Οι συζητήσεις κατέληξαν στην παραχώρηση χώρων στο Γουδί και την αξιοποίηση για χώρους πράσινου του νυν γηπέδου. Ομως, η δημοσιοποίηση αυτής της λύσης, πέρα από τις αντιδράσεις (ορθές) για το Γουδί άνοιξε την όρεξη της πανταχού παρούσας και διεκδικούσας Εκκλησίας (ακόμα και σε περιόδους νηστείας, η όρεξη δεν τους κόβεται). Διεκδικούν το χώρο για την ανέγερση Μητρόπολης, χωρίς να απαντούν, γιατί δε βολεύονται με αυτή που έχουν (ίσως η επίδειξη με κάποια κατασκευή ογκώδη να συνδυάζεται με το κύρος ή την επίδειξη δύναμης). Ανεξάρτητα, όμως, από τις κρυφές και φανερές σκέψεις της Εκκλησίας, η πόλη έχει ανάγκη από πράσινο κι όχι από τσιμέντο. Ετσι, η κατάσταση είναι περιπεπλεγμένη και ουδείς γνωρίζει τι θα ξημερώσει την επόμενη μέρα για την περιοχή. Πρόλαβαν, βέβαια, να σχεδιάσουν την εξαφάνιση των Προσφυγικών, που αποτελούν ζωντανό κομμάτι της νεότερης ιστορίας μας και που προσπαθούν να σβήσουν με κάθε τρόπο και μέσο από τη μνήμη μας. Αλλά τι να περιμένεις από ηγεσίες, που δέχτηκαν ότι η ευρωπαϊκή ιστορία ξεκινά (sic) από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία; Δηλαδή από τα μαζικά εγκλήματα, τις θηριωδίες στις αρένες και το σκοταδισμό...