Στη σκιά των Παραολυμπιακών Αγώνων τα Ατομα με Αναπηρίες (ΑμεΑ) βιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα της αντικοινωνικής πολιτικής που χάραξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει με τη διαχειριστική πρακτική της η κυβέρνηση της ΝΔ. Ετσι, εκτός απ' τον αποκλεισμό που βιώνουν τα ΑμεΑ, οι οικογένειές τους υφίστανται αιματηρή αφαίμαξη, καθώς η αποκατάσταση και η αποθεραπεία τους έχουν παραδοθεί στην επιχειρηματική δραστηριότητα, αντί να παρέχεται δωρεάν από δημόσιες υπηρεσίες.

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που έδωσε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο Σύλλογος Ελλήνων Εργοθεραπευτών, ενόψει του 7ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Εργοθεραπείας, το οποίο θα γίνει στη χώρα μας από 22 έως 24 του Σεπτέμβρη 2004. Οι γονείς καταβάλλουν στους ιδιώτες 30 ευρώ ανά θεραπεία, που αντιστοιχεί σε μια δαπάνη που φτάνει τα 240 ευρώ το μήνα. Ομως, τα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, δημόσιο) καλύπτουν 1,23 ευρώ ανά θεραπεία, που αντιστοιχεί σε 24,6 ευρώ το μήνα. Δηλαδή, μια οικογένεια για οχτώ θεραπείες το μήνα πληρώνει απ' την τσέπη της 200 ευρώ επιπλέον απ' αυτά που εισπράττει απ' τα ασφαλιστικά ταμεία.

Επιπλέον, ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ) με απόφασή του (11.2.2004) περιόρισε και τον αριθμό των θεραπειών και μόνο μέχρι 18 χρόνων, λες και μετά τα 18 οι άνθρωποι με τις αναπηρίες δε θα έχουν ανάγκη από υπηρεσίες αποκατάστασης. Το ίδιο συμβαίνει και με τους φορείς των γονέων που λειτουργούν μονάδες με τη μορφή ΝΠΙΔ για την αποκατάσταση των παιδιών τους. Σε αυτά η κάλυψη των νοσηλίων φτάνει μέχρι την ηλικία των 25 χρόνων, παρότι η πλειοψηφία των νοσηλευομένων σε αυτά είναι πάνω από αυτή την ηλικία.

Βέβαια, στη δεύτερη περίπτωση σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την εξέλιξη αυτή έχουν και οι ηγεσίες των Ομοσπονδιών των Συλλόγων των Γονέων, που έχουν μπει στη διαχειριστική λογική. Αντί, δηλαδή, να απαιτήσουν να καλυφθούν οι ανάγκες κατευθείαν απ' τον κρατικό προϋπολογισμό έχουν μπει στη λογική της διατίμησης των υπηρεσιών με τα νοσήλια των ασφαλιστικών ταμείων.