«Κραυγή απελπισίας» φτάνει από τη Σάμο και από τους 230 πρόσφυγες που βρίσκονται φυλακισμένοι στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων στο νησί. Συγκεκριμένα και σαν να μην έφτανε που εδώ και τρεις μήνες βρίσκονται έγκλειστοι σε ένα χώρο που είναι περικυκλωμένος από την αστυνομία μέσα άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τώρα το ελληνικό κράτος δεν επιτρέπει ούτε και τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (ΕΕΣ) να μπει στο Κέντρο και να τους βοηθήσει.

Τη Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη βρέθηκε στη Σάμο τετραμελής αντιπροσωπεία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, συνοδεύοντας αποστολή ειδών πρώτης ανάγκης. Ωστόσο, δεν τους επετράπη από την Αστυνομική Διεύθυνση Σάμου να μπουν στο Κέντρο και να έρθουν σε επαφή με τους πρόσφυγες! Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες, αρχικά ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης κ. Ευαγγελίδης έδωσε προφορικά τη συγκατάθεσή του να γίνει η επίσκεψη, αλλά αργότερα ο ταξίαρχος της ΕΛ.ΑΣ. κ. Μητρόπουλος, με σήμα του στην Αστυνομική Διεύθυνση Σάμου, απαγόρευσε την είσοδο της αποστολής του ΕΕΣ.

Να σημειωθεί ότι όλο αυτό το διάστημα που βρίσκονται οι πρόσφυγες φυλακισμένοι στο Κέντρο, οι μόνοι που κατάφεραν να σπάσουν τον κρατικό και αστυνομικό κλοιό είναι οι φορείς του νησιού, που μετά από κινητοποίηση που πραγματοποίησαν την Τετάρτη 15 Σεπτέμβρη μπόρεσαν να μπουν στο χώρο και να μοιράσουν κάποια είδη πρώτης ανάγκης.

Παρ' όλες τις προσπάθειες όμως που γίνονται να κρυφτεί από τους ιθύνοντες η εξαθλίωση των προσφύγων που βρίσκονται κρατούμενοι στο Κέντρο Υποδοχής στη Σάμο, η απελπισία τους «ξεχειλίζει» και για πρώτη φορά «σπάνε» τη σιωπή τους και με ένα γράμμα - «γροθιά» προς τα Ηνωμένα Εθνη ζητούν την παρέμβασή τους, προκειμένου να σταματήσει η κόλαση που ζουν κάθε μέρα. Οπως τονίζεται στην επιστολή, το πρώτο και σοβαρότερο πρόβλημα που υπάρχει είναι το νερό, που δεν είναι πάντα διαθέσιμο, καθώς τη νύχτα πέφτει η πίεση, ενώ το δίκτυο έχει μεγάλες διαρροές.

Για τους 230 πρόσφυγες, που ζουν στο Κέντρο Υποδοχής και που κάθε εβδομάδα προσθέτονται και άλλοι, υπάρχει μια τουαλέτα (!) διαθέσιμη για όλο το στρατόπεδο - γυναίκες, άντρες, παιδιά, άρρωστοι - ενώ η καθαριότητα είναι κάτι ανύπαρκτο. Οπως σημειώνουν στην επιστολή τους, δεν έχουν στη διάθεσή τους σκεύη και μέσα για να πλυθούν, ενώ το ζεστό νερό είναι ένα «όνειρο».

Ακόμα, δεν υπάρχουν αρκετά στρώματα για όλους, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που κοιμούνται κάτω στα πλακάκια. Επίσης, οι πρόσφυγες ζητούν μέσα για να αθληθούν ώστε να ξεχάσουν, όπως λένε, ότι βρίσκονται σε φυλακή. Το τελευταίο πράγμα που ζητούν με την επιστολή τους είναι κάτι, που για τους αρμόδιους φαίνεται πως δεν είναι αυτονόητο, να δουν τον... ήλιο και να αναπνεύσουν τον αέρα.