Από την αρχή της βδομάδας που μόλις μας πέρασε, όλη η Ελλάδα παραμένει συγκλονισμένη από τη νέα τραγωδία που σημειώθηκε στο φονικό «πέταλο του Μαλιακού», κατά την οποία το φόρο του αίματος πάνω στην άσφαλτο πλήρωσαν αυτή τη φορά επτά μαθητές.

Από τη μέρα εκείνη και μετά, τόσο οι σημερινοί κυβερνώντες της ΝΔ, όσο και οι προηγούμενοι του ΠΑΣΟΚ, όσο κι αν προσπαθούν να συσκοτίσουν τα γεγονότα, να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα και να αποσείσουν τις εγκληματικές πολιτικές τους ευθύνες, δεν μπόρεσαν να απαντήσουν πειστικά στο καίριο ερώτημα: Γιατί, αν και μέχρι τώρα έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός πάνω από 1,5 τρισεκατομμύριο δραχμές για την κατασκευή του περιβόητου ΠΑΘΕ (Πάτρα - Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι), στα τμήματα που είναι δρόμοι - λαιμητόμοι, δεν έχει πέσει ούτε τσαπιά;

Και να πει κανείς ότι δεν το ξέρουν; Οι τραγωδίες πότε στο «πέταλο του Μαλιακού», πότε στα Τέμπη και πότε στο τμήμα Κόρινθος - Πάτρα, εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια επαναλαμβάνονται, θυμίζοντας στην κυριολεξία το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου».

Είναι προφανές το γιατί: Ολα αυτά τα χρόνια, τα κόμματα του δικομματισμού δίνουν όλες τους τις δυνάμεις, προκειμένου να εφαρμοστεί η πολιτική της ιδιωτικοποίησης και στους οδικούς άξονες της χώρας, αδιαφορώντας για τους χιλιάδες νεκρούς που θρηνούμε κάθε χρόνο εξαιτίας της εγκατάλειψης και των καθυστερήσεων στους δρόμους - καρμανιόλες. Για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να αποκομίσουν τεράστια υπερκέρδη οι μεγαλοεργολάβοι και οι τραπεζίτες, που καλούνται να κατασκευάσουν πλέον τους οδικούς άξονες με ληστρικές «συμβάσεις παραχώρησης», οι οποίες τους επιτρέπουν να εισπράττουν διπλά - και από την κατασκευή και από τα υπέρογκα διόδια - συμμετέχοντας στο κόστος των έργων με ψίχουλα, όπως απέδειξε και πρόσφατη μελέτη του ΚΕΠΕ, που δημοσίευσε ο «Ρ».

Και το χειρότερο όλων: Επιβάλλοντας αποικιοκρατικούς όρους, όπως, για παράδειγμα, να μην κατασκευαστούν - ή να μην αναβαθμιστούν οι υπάρχοντες - ανταγωνιστικοί δρόμοι σε σημαντικές αποστάσεις από τα έργα που θα εκμεταλλεύονται, επειδή διαβλέπουν ότι θα τους μειώνονται τα έσοδα!

Εκεί βρίσκεται και η μήτρα της πρόσφατης τραγωδίας: Στο γεγονός ότι τόσα χρόνια - από το 1991 - που οι κυβερνώντας προωθούσαν τη ζεύξη του Μαλιακού με τη μέθοδο της «σύμβασης παραχώρησης» ή της λεγόμενης «αυτοχρηματοδότησης», άφηναν τον υπάρχοντα δρόμο του «πετάλου» να υποβαθμιστεί, ώστε να μην είναι ανταγωνιστικός προς τη ζεύξη! Κι ας πρόκειται για ένα δρόμο που κατασκευάστηκε το 1962, με τις προδιαγραφές της εποχής εκείνης, όταν κυκλοφορούσαν μερικές χιλιάδες αυτοκίνητα σ' όλη την Ελλάδα, ενώ σήμερα ανέρχονται σε μερικά εκατομμύρια... Ακόμη και κάποιες μελέτες για σημειακές βελτιώσεις κατά μήκος του «πετάλου», παραμένουν για χρόνια ολόκληρα στα συρτάρια και μόλις τώρα, αυτή τη βδομάδα, πρόκειται να γίνει σύσκεψη στο ΥΠΕΧΩΔΕ, προκειμένου κάποιες από αυτές να εφαρμοστούν!

Κάποιοι, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, ισχυρίζονται, με όση υποκρισία τους έχει απομείνει, ότι για τις καθυστερήσεις δεν ευθύνονται αυτοί, αλλά δήθεν κάποιοι «τοπικοί φορείς» και «τοπικά συμφέροντα» που έκαναν προσφυγές.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό. Από το 1986 που η μελέτη της εταιρίας «INGE ROUTE» πρότεινε τη χάραξη της Εθνικής από Λαμία στο Δομοκό και από κει στη Λάρισα, έως το 1991 που προτάθηκε η διπλή ζεύξη, δηλαδή δύο γέφυρες σαν του Ρίου - Αντιρρίου, από Αγιο Κωνσταντίνο μέχρι Αιδηψό Ευβοίας και από Πευκί μέχρι Γλύφα, αλλά και έως το 2001 που εγκαταλείφθηκε επισήμως η λύση της μονής υποθαλάσσιας ζεύξης και έως πρόσφατα, με πάνδημες κινητοποιήσεις, οι τοπικοί φορείς και κάτοικοι επέμεναν πάντα: Επιβάλλεται η μετατροπή του «πετάλου» σε κλειστό και ασφαλή αυτοκινητόδρομο, ανεξάρτητα από την όποια λύση επιλεγεί.

Αλλά, μήπως, ποτέ προσφυγές σταμάτησαν κάποια έργα; Μήπως σταμάτησε η κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα, η ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, η Δυτική Περιφερειακή λεωφόρος του Υμηττού, παρότι υπήρχαν δεκάδες προσφυγές; Μήπως σταμάτησαν τα διάφορα Ολυμπιακά έργα μετά από - δικαιολογημένες, άλλωστε - προσφυγές των φορέων και των κατοίκων του Λεκανοπεδίου για το Σχινιά, το Γαλάτσι, το Ολυμπιακό Χωριό, τη Μαραθώνια Διαδρομή κ.ά.; Σχεδόν πάντα, η κυβέρνηση φρόντιζε να καταπέσουν, ακόμη και με «φωτογραφικές» νομοθετικές ρυθμίσεις...

Ολοι αυτοί ξέρουν καλά ότι όλες αυτές οι προσφυγές έγιναν μόνο για περιβαλλοντικούς λόγους και μόνο τότε, όταν βγήκαν στη φόρα οι οριστικές μελέτες για τη μονή υποθαλάσσια ζεύξη, που προέβλεπαν την καταστροφή του πυθμένα για την κατασκευή της...

Ο ίδιος, άλλωστε, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης τον Αύγουστο του 2001, ανακοινώνοντας στη Λαμία τη ματαίωση της ζεύξης, εκτός από τους περιβαλλοντικούς και σεισμολογικούς (εδραζόταν πάνω σε σεισμικό ρήγμα!), ως κυριότερο λόγο επικαλέστηκε πως ήταν ασύμφορη. Ασύμφορη για ποιους; Μα, φυσικά, για τους εργολάβους. Είχαν προηγηθεί σημαντικές αλλαγές στις οριστικές μελέτες (1 χιλιόμετρο μεγαλύτερο μήκος, πλήρης βύθιση της ζεύξης, μεγαλύτερο πλάτος κλπ.), που ανέβαζαν το κόστος του έργου από τα 72 δισ. δρχ. που ήταν σε πρώτη φάση και 125 σε δεύτερη, στα 270 δισ. ευρώ και τα διόδια που θα έπρεπε να βάλουν θα ήταν τελείως αποτρεπτικά για τους οδηγούς.

Αλλά, όλοι αυτοί «ξεχνούν» και το εξής βασικό: Ακόμη και να είχε ξεκινήσει η κατασκευή της ζεύξης, που προκηρύχτηκε το Δεκέμβρη του 1997, ενώ δημοπρατήθηκε το 2000, δε θα είχε ακόμη ολοκληρωθεί, καθώς η ολοκλήρωσή της προσδιοριζόταν σε 9 χρόνια από τη μελέτη. Το νωρίτερο που θα ήταν έτοιμη είναι το 2007 με 2009! Εως τότε, το «πέταλο» του Μαλιακού θα βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με σήμερα. Ποιος, λοιπόν, φταίει γι' αυτό, αν όχι αυτοί που τον κράτησαν έτσι για να μην είναι ανταγωνιστικός στα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων;

Αλλά και μετά την εγκατάλειψη της ζεύξης, οι καθυστερήσεις για την κατασκευή των έργων αναβάθμισης της «εθνικής» μας αυτής λαιμητόμου συνεχίστηκαν με τους ίδιους ρυθμούς έως τώρα. Ακόμη και τα δύο έργα των παρακάμψεων του Αγίου Κωνσταντίνου και των Καμένων Βούρλων που κατασκευάζονται γίνονται με «βήματα χελώνας». Κύρια αιτία η έλλειψη χρηματοδότησης, αφού οι κυβερνώντες είχαν στρέψει όλη τους την προσοχή στα Ολυμπιακά έργα και κοίταζαν να δώσουν 100 δισ. για το έργο πολυτελείας της στέγης Καλατράβα ή να δίνουν 2 εκατ. ευρώ το μήνα για να παρακολουθεί το «ΖΕΠΕΛΙΝ» τις λαϊκές κινητοποιήσεις και να γιγαντώνουν την κρατική τρομοκρατία κι όχι το τμήμα αυτό της εθνικής οδού που κατέχει το πανευρωπαϊκό ρεκόρ δυστυχημάτων...