Βεβαίως, στον καπιταλισμό η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου - κι εν προκειμένω της γης και του αγροτικού εισοδήματος - είναι νομοτελειακή διαδικασία κι απ' αυτή την άποψη η «μοίρα» της μεγάλης πλειοψηφίας των μικρομεσαίων αγροτών είναι, εν πολλοίς, προδιαγεγραμμένη. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι ο αγροτικός κόσμος πρέπει να μείνει με σταυρωμένα χέρια, περιμένοντας το τέλος του. Αντιθέτως, χρειάζεται ν' αμυνθεί και ν' αγωνιστεί κατά της πολιτικής που επιχειρεί να τον ξεκληρίσει και να προχωρήσει την καπιταλιστική ολοκλήρωση στη γεωργία, με την πλήρη εξαφάνιση του μικρού κλήρου.

Πολύ περισσότερο που υπάρχει εναλλακτική λύση σωτηρίας της μικρομεσαίας αγροτιάς, στα πλαίσια μιας λαϊκής εξουσίας κι ενός προγράμματος λαϊκής οικονομίας. Η λύση αυτή, την οποία προτείνει το ΚΚΕ, στηρίζεται στην ανάπτυξη παραγωγικών συνεταιρισμών, που, έχοντας την αμέριστη βοήθεια του λαϊκού κράτους, μπορούν να παράγουν φτηνά για το λαό, αλλά και ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα, διασφαλίζοντας απασχόληση και καλό εισόδημα σε μεγάλο, σχετικά, αριθμό μικρών και μεσαίων αγροτών. Στο χέρι, λοιπόν, των αγροτών είναι να παλέψουν για να δημιουργηθούν οι συνθήκες, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, που θα επιτρέπουν την υλοποίηση αυτής της πρότασης του ΚΚΕ...