Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, αγαπητοί φίλοι και οπαδοί του Κόμματος,

Βρισκόμαστε μπροστά στο 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ και καλούμαστε να δώσουμε θαρρετά τη γνώμη μας μέσα στα πλαίσια της κριτικής και αυτοκριτικής.

Διάβασα τις Θέσεις και διαπίστωσα πως είναι ένα κομματικό ντοκουμέντο αξίας. Προσαρμοσμένο στις σημερινές συνθήκες. Πατάει γερά πάνω στις λενινιστικές - επαναστατικές αρχές και λέω ναι στο σύνολό του. Κάνει μια ιστορική διαδρομή πώς φτάσαμε στο 17ο Συνέδριο.

Κάθε κομμουνιστής πρέπει να γνωρίζει την πορεία του Κόμματος. Αυτό το Κόμμα που εγώ το ονομάζω εμπροσθοφυλακή. Αυτή η εμπροσθοφυλακή αγωνίζεται να καλυτερεύσει η ζωή των εργατών και του κάθε καταπιεζόμενου, αγωνιζόμενου, να αλλάξει το διεφθαρμένο καθεστώς της αστικής τάξης με το δίκαιο καθεστώς του σοσιαλισμού, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο για μια αταξική κοινωνία.

Μετά την προδοσία της Σοβιετικής Ενωσης από τους ηγέτες της, έχουμε τη βάρβαρη καταπίεση των λαών από τους ιμπεριαλιστές του μεγάλου κεφαλαίου. Η προδοσία αυτή προκάλεσε μεγάλο σοκ στις παγκόσμιες επαναστατικές δυνάμεις. Οποια κόμματα δεν είχαν γερά ιδεολογικά θεμέλια αυτοδιαλύθηκαν. Η ηγεσία όμως του Κόμματός μας αφουγκράστηκε σωστά τη μεγάλη θύελλα που ερχόταν και έκανε έναν υποχωρητικό ελιγμό. Δημιούργησε το Συνασπισμό, ο οποίος στην αρχή ήταν ωφέλιμος. Ακριβώς μέσα σε κείνες τις δύσκολες συνθήκες το Κόμμα πήρε την απόφαση και καθάρισε την ήρα από το σιτάρι.

Ετσι λοιπόν όσα στελέχη έχασαν τα δρόμο της επανάστασης για το σοσιαλισμό πέρασαν στην απέναντι όχθη του ρεφορμισμού. Η διάσπαση του Κόμματος έγινε από τα πάνω και όχι από τα κάτω. Εδώ χρειάζεται σωστή επιλογή στην ανάδειξη στελεχών για την ΚΕ. Οι κομματικές οργανώσεις στη Συνδιάσκεψη πρέπει να στείλουν τους καλύτερους συντρόφους. Πρέπει να απογοητεύσουμε, για άλλη μια φορά, τους αντιπάλους μας.

To KKE δε διαλύθηκε όπως περιμένανε, αλλά απλώνει κλωνάρια και κορμούς για να πλακώσει τους εχθρούς. Το ΚΚΕ είναι το μεγαλύτερο μέσα στον ελλαδικό χώρο. Εχει τους μεγαλύτερους αγώνες, είναι πάντα στην πρώτη γραμμή και γι' αυτό δέχεται τα περισσότερα πυρά από τους ιμπεριαλιστές.

Οι Θέσεις σε ένα σημείο λένε: «Είναι βαθιά μας πεποίθηση ότι το ΚΚΕ μπορεί να περάσει σε μια νέα φάση αντεπίθεσης». Δε μας λένε όμως τι μορφή έχει αυτή η φάση; Εχω τη γνώμη πως πρέπει πρώτα να δούμε τι φάσεις πέρασε το Κόμμα μας μέσα στη βαριά θύελλα και μετά προσδιορίζουμε το σήμερα.

Η πρώτη φάση ήταν παθητική αυτοάμυνα και σταμάτησε τη διαρροή του Κόμματος. Η δεύτερη φάση ήταν ενεργητική αυτοάμυνα.

Οι δυνάμεις που βλέπω σήμερα μας επιτρέπουν να πούμε πως η σημερινή φάση να είναι κλιμακούμενη συγκεντρωτική αντεπίθεση και όχι καθολική.

Σήμερα το ΚΚΕ έχει μεγαλώσει την επιρροή του στους εργάτες, στους αγρότες και τα φτωχά κοινωνικά στρώματα. Για να δυναμώσει περισσότερο, πρέπει να κάνουμε αλλαγή στους εαυτούς μας, πολεμώντας την αδράνεια, την ηττοπάθεια, τη γεροντική γκρίνια και να παλέψουμε με ενθουσιασμό. Να στρατολογήσουμε νέους συντρόφους στις γραμμές μας που τόσο ανάγκη έχει το Κόμμα μας.

Τα δυο αστικά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν καταφέρει με ψευτιές να εγκλωβίσουν το 85% του εκλογικού σώματος.

Εδώ, σύντροφοι, χρειάζεται επιστημονική μελέτη, πώς θα πείσουμε τους εργάτες, τους αγρότες να απομακρυνθούν από τις ψεύτικες ελπίδες. Πρέπει δίχως καθυστέρηση να διεισδύσουμε σε όλα τα μαζικά στέκια και με τη δουλιά μας να ανατρέψουμε τους όρους.

Αν, σύντροφοι, περπατήσουμε όπως περπάτησαν οι σύντροφοι της ηγεσίας θα είχαμε ωφέλιμα αποτελέσματα. Οποιος παρακολούθησε στη μάχη των εκλογών τη συντρόφισσα ΓΓ Αλέκα Παπαρήγα, να οργώνει την Ελλάδα, με τα πόδια πολλές φορές, έμοιαζε με γερακίνα που πέταγε από το χωριό στην πόλη και από πόλη σε χωριό να πείσει τους εργάτες, τους αγρότες πώς να παλέψουν ενωμένοι για το δίκιο τους.

Για το ακούραστο περπάτημα της συντρόφισσας Αλέκας Παπαρήγα αξίζει ένας μεγάλος έπαινος.

Δημ. Γουλόπουλος

ΚΟΒ Αγ. Δημητρίου (Μπραχάμι)