Μίλησε και για τις εργασιακές σχέσεις ο υπουργός Εργασίας, «δείχνοντας» το αμερικάνικο μοντέλο, δηλαδή το πλήρες ξεχαρβάλωμά τους και την πιο δραματική γενίκευση της μερικής απασχόλησης. «Είναι προτιμότερο για τον άνεργο - σημείωσε, ...επιχειρηματολογώντας, ο υπουργός - να εργάζεται έστω και μερικώς, παρά να παραμένει σταθερά εκτός αγοράς εργασίας»...

Μάλιστα! Και για τον πλήρως απασχολούμενο, κύριε υπουργέ, τι είναι προτιμότερο; Και πώς, αν δε μετατρέψετε και αυτόν σε μερικώς απασχολούμενο, θα βρει «έστω» μερική απασχόληση ο άνεργος; `Η, διαφορετικά, πώς θα δημιουργηθούν οι 300.000 νέες ...θέσεις εργασίας που επαγγέλλεστε, αν δεν κόψετε στη μέση πολλές από τις ήδη υπάρχουσες; Μήπως επειδή τις παραγγείλατε στο προεκλογικό σας πρόγραμμα;

Είπε και άλλο ένα ...ωραίο ο υπουργός: «Το μοντέλο του οχτάωρου δεν μπορεί να ισχύει στον αιώνα τον άπαντα»...

Ούτε κουβέντα! Προς τα πού θα αλλάξει, όμως; Προς το 7ωρο ή ακόμα και το εξάωρο με πλήρεις - εννοείται - και ανθρώπινες (δηλαδή, ουσιαστικά, αυξημένες) αποδοχές και πλήρη κοινωνική ασφάλιση, όπως απαιτούν οι εργαζόμενοι ή προς την κατεύθυνση που προωθεί η κυβέρνηση, δηλαδή προς την κατάργηση του σταθερού ωραρίου και την εντελώς ανεξέλεγκτη απασχόληση του εργαζόμενου, σύμφωνα με τις ανάγκες του εργοδότη και της δίψας του για κέρδη;