Αλλη μια παραδοσιακή αγορά της Θεσσαλονίκης, η προσφυγική αγορά στην περιοχή Μπιτ Παζάρ, χάνεται. Οι 25 παλαιοπώλες που απέμειναν, παλεύουν να περισώσουν τα μαγαζιά τους για να μην μπουν κι αυτοί στη στρατιά των ανέργων. Ο τζίρος πέφτει, τα έξοδα λειτουργίας αυξάνονται και τα αδιέξοδα οξύνονται στο πλαίσιο της πολιτικής εξόντωσης των μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων εμπόρων που ακολουθείται.

Την ίδια ώρα, μετά τα Λαδάδικα και την Πλατεία Αθωνος, και η προσφυγική αγορά που λειτουργεί από το 1928, αλλάζει χαρακτήρα. Τα παλαιοπωλεία και τα άλλα μικρομάγαζα, κλείνουν ή μετατρέπονται σε ταβέρνες και μπαράκια. Οι παλαιοπώλες που δραστηριοποιούνται στο Μπιτ Παζάρ, ζητούν από το Δήμο Θεσσαλονίκης, καταρχήν να πληρώνουν μειωμένα τέλη πεζοδρομίου, αφού μόλις και μετά βίας καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα συντήρησης των καταστημάτων τους.