«Η χυδαιότητα ξεχειλίζει και χωρίς καμία αιδώ παρουσιάζεται στην ελληνική κοινωνία. Ολα αυτά είναι νόσος του πνεύματος, σκότος, μωρία, και αφροσύνη, είναι πώρωσις συνειδήσεως. Θα πρέπει να καταλάβουν όσοι θέλουν να μολύνουν την πατρίδα μας με τέτοιου είδους χυδαιότητες, ανηθικότητες, βωμολοχίες και ανομίες ότι θα βρουν μπροστά τους τους υγιώς σκεπτόμενους συνανθρώπους μας».

*

Αυτό που μόλις διαβάσατε είναι λόγια του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.

Αλλά προσοχή! Δεν είναι λόγια που ειπώθηκαν για τα του «οίκου» του. Δεν είναι απολογία και μετάνοια. Είναι ύβρης! Είναι η κατηγόρια που εξαπέλυσε ενάντια στην... Δόμνα Σαμίου και στα σκωπτικά τραγούδια της Αποκριάς και της δημοτικής μας παράδοσης (!), δυο μόλις βδομάδες πριν ξεχειλίσει ο τόπος από τις αναθυμιάσεις για τους «Γιοσάκηδες»!

*

Συνεπώς: «SOSov Κύριε τον λαόν σου» και «Μνήσθητί μου, Κύριε»!