Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

Ενάντια στη διαφθορά είχε κινηθεί ο Χίτλερ. «Καθαρά χέρια» είδαμε και στην Ιταλία, καθημερινά τα «καθαρά χέρια» στις ΗΠΑ, όπου τα παιδιά - δηλαδή οι αυριανοί μισθοφόροι - έχουν ήδη διαμορφώσει συνείδηση πως είναι υπερβολικό το πρώτο άρθρο του Συντάγματος της χώρας τους για την προστασία των ελευθεριών.

Και μόνοπου δηλώνουν ότι θα ξύσουν τον πάτο του βαρελιού, φτάνει για να καταλάβεις πόσο χωμένοι είναι στο βόθρο αυτοί ακριβώς που γνωρίζουν πως αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Βαθιά, λέει κι ο άλλος, να γίνει η έρευνα για την ομοφυλοφιλία στην Εκκλησία. Και άμα φύγουν οι αδερφές ψυχές από τις εκκλησίες ποιος θα μαζεύει το παγκάρι του χριστεπώνυμου πλήθους;

Οι δε άλλοι, αυτοί που ακούνε εργατικό κίνημα και βγάζουν μπιμπίκια, διαπιστώνουν καλλιέργεια σύγχυσης με τη δημοσιοποίηση της λίστας με τους πολυθεσίτες. Στα κιλά τους... Σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να απολύσουν το μισό συντακτικό προσωπικό τους.

Το κόλπο είναι απλό: Εκδότες και κυβέρνηση μεταθέσανε τη συζήτηση από το ποιος τα χώνει στους δημοσιογράφους, στο ποιος τα παίρνει. Τόσο απλό. Φαγωθείτε μεταξύ σας αντί να διεκδικείτε ικανοποιητικούς μισθούς. Φαγωθείτε μεταξύ σας κι όλοι μαζί σκυφτοί ελάτε στο παρακαλετό για μια θεσούλα. Αυτό δεν αθωώνει κανέναν από όλους αυτούς τους αργυρώνητους που παριστάνουν τη δημοσιογραφία, αλλά μην ξεχνιόμαστε...

Οι λίστες κυκλοφοράνεχρόνια τώρα ανεπίσημα. Ε, τώρα για ορισμένους έγινε και επίσημο το ξεβράκωμα.

Σωστά επισημαίνεται ότι κάποιοι μόνο εργάζονται. Κανένας δε θα πει πουλημένο τον ρεπόρτερ που κάνει τη δουλιά του.

Αλλά όλοι θα γνωρίζουν πλέον πως κάτι περισπούδαστες αναλύσεις περί την εξωτερική πολιτική και την οικονομία που απαιτεί θυσίες από τους εργάτες, είναι ακριβοπληρωμένες από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Οπως επίσης θα ξέρουμε να ερμηνεύουμε και τη σιωπή διαφόρων οι οποίοι - την ώρα που ο κόσμος καίγεται - αυτοί ανακαλύπτουν τις παθολογίες των κομμουνιστών. Αϊντε από δω πέρα... «συνάδελφοι».

Οταν το ΠΑΜΕ εντόπιζε τον κίνδυνο να στηθεί μια βιομηχανία τσουνάμι στις πλάτες των θυμάτων και καλούσε η βοήθεια να στέλνεται κατ' ευθείαν στα συνδικάτα, διάφοροι διέβλεπαν έναν «αριστερισμό» στην επισήμανση. Ε, τώρα η είδηση λέει πως ο Κλίντον αναλαμβάνει επικεφαλής της βοήθειας!