Θα ανοίξει το Ασφαλιστικό ή δε θα ανοίξει; Ιδού η επικοινωνιακή «κολοκυθιά» της κυβέρνησης. Αλλά, πότε, αλήθεια, «έκλεισε» το Ασφαλιστικό; Πότε σταμάτησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ανοίγουν πληγές στο σώμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων;

Η πρόσφατη ιστορία πείθει για το τι έχουν να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι. Τα ομολόγησαν όλα, άλλωστε, κατά την προεκλογική περίοδο.

Γνωστή η περίφημη παράγραφος της σελίδας 93 του προγράμματος της ΝΔ, όπου γίνεται ορθά - κοφτά λόγος για την «πλήρη εφαρμογή» των διατάξεων Σουφλιά - Σιούφα του '90 - '93 συν τις «αναγκαίες προσαρμογές»...

*

Γνωστές και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ:

«Αν δε διευρύνουμε την ενεργό περίοδο εργασίας, το ασφαλιστικό μας σύστημα θα έχει προβλήματα βιωσιμότητας στο μέλλον»! «Το μοντέλο του εύπορου συνταξιούχου που οικοδομήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες πρέπει να το ανατρέψουμε»! «Μια διάσταση για να αξιοποιήσουμε σωστά τα περιουσιακά της στοιχεία (σ.σ.: της κοινωνικής ασφάλισης) είναι η αξιοποίησή τους μέσα από το χρηματιστήριο (...). Λέμε "ναι" για ένα νόμο που είχε ψηφιστεί από τη ΝΔ (σ.σ.: για την προώθηση των αποθεματικών των Ταμείων στη Σοφοκλέους) και σωστά τον έκανε»! «Με παρρησία είπαμε ποια άρθρα του νόμου 2084 και του νόμου 1902 (σ.σ.: οι νόμοι Σουφλιά - Σιούφα) παραμένουν εν ισχύι. Και κατά καιρούς, όταν κουβεντιάζουμε θέματα που αφορούν την κοινωνική ασφάλιση και συμφωνούμε με θέσεις της ΝΔ, με παρρησία τα δεχόμαστε»!

Λόγια του ΠΑΣΟΚ είναι αυτά. Διά των αρμοδίων χειλέων του κ. Ροβέρτου Σπυρόπουλου, υφυπουργού Εργασίας επί ΠΑΣΟΚ, που ομολογούσε (με ...παρρησία) στη Βουλή (στις 5/11/2003) ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν το ίδιο αντιασφαλιστικό πρόγραμμα!

*

Αυτή είναι η πολιτική τους. Και των δύο.

Να πώς το είχαν διατυπώσει σε ανύποπτο χρόνο:

«Εχουμε μπροστά μας την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Απασχόλησης... Στην επικείμενη αναθεώρηση θα πρέπει να δοθεί εξέχουσα σημασία (...): Στην προώθηση πολιτικών ενεργού γήρανσης μέσω καιτης επιμήκυνσης του εργασιακού βίου»!!!

Αυτά έλεγε ο υπουργός Εργασίας κ.Ρέππας στη Σύνοδο των υπουργών Εργασίας της ΕΕ στο Ναύπλιο, το 2003. Τώρα, βέβαια, τα πράγματα «άλλαξαν». Τώρα στη θέση του Χριστοδουλάκη και του Ρέππα είναι ο Αλογοσκούφης και ο Παναγιωτόπουλος...

*

«Ευτυχώς», όμως, υπάρχει και μια «σταθερά»: Ο κ.Πολυζωγόπουλος... Τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τη διοίκηση της ΓΣΕΕ; Ιδού:

«Οι δεσμεύσεις της χώρας μας, μετά την ένταξή της στην ΟΝΕ (Σύμφωνο Σταθερότητας), για περιορισμό των εκταμιεύσεων του κρατικού προϋπολογισμού, δεν αφορούν μόνο τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά υποχρεώνουν σε συγκεκριμένη συμπεριφορά την ίδια τη χώρα, ασχέτως πολιτικού φορέα που ασκεί εκάστοτε την πολιτική εξουσία και συνεπώς απαιτούν τη μέγιστη δυνατή εθνική συνεννόηση για την αποτελεσματική αντιμετώπισή τους»...

Αυτές ήταν οι θέσεις του κ.Πολυζωγόπουλου, διατυπωμένες με τη μέγιστη επισημότητα στην «Εθνική Συνδιάσκεψη για το Ασφαλιστικό» που διοργάνωσε η ΓΣΕΕ, στις 26/9/2001. Οι «δεσμεύσεις» (τους) έναντι της ΕΕ, λοιπόν, και οι «υποχρεώσεις» (τους)...

*

Γρηγορείτε!