«Για την Εθνική Τράπεζα, όπως και για όλες τις άλλες τράπεζες ισχύει ό,τι και για τους υπόλοιπους Ελληνες φορολογούμενους», δήλωσε χτες ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης με αφορμή Ερώτηση για τη φερόμενη ως υπόθεση φοροδιαφυγής από εταιρία του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας. Η υπουργική δήλωση αποτελεί ανοιχτό εμπαιγμό για τα λαϊκά στρώματα της χώρας, στα οποία φορτώνουν τις επίσημες αλλά και τις ανεπίσημες (από το παράθυρο) φοροελαφρύνσεις που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο. Τέτοια περίπτωση αποτελεί και η «φορολογία» πάνω στους τόκους των κρατικών ομολόγων, που «θεωρητικά» έχουν φόρο 10%.

Από την καταβολή του φόρου εξαιρούνται, σύμφωνα με το νόμο, τα χαρτοφυλάκια του εξωτερικού. Το «παράθυρο» εκμεταλλεύονται και τα ντόπια χαρτοφυλάκια, που κατά τη μέρα αποκοπής των μερισμάτων και πληρωμής των τόκων μεταβιβάζουν - για μια και μόνη μέρα - τα δικαιώματά τους στις τράπεζες του εξωτερικού αποφεύγοντας έτσι την πληρωμή του φόρου. Από κει και πέρα οι ντόπιοι «θεσμικοί» ρεντιέρηδες, βγάζοντας και από τη «μύγα ξίγκι», εκμεταλλεύονται και άλλες - σκόπιμες - «ανεπάρκειες» του νόμου.

Στο πλαίσιο αυτό οι θυγατρικές τραπεζών, όπως της Εθνικής Τράπεζας, εταιρίας διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, δηλώνουν ως «εκπιπτόμενες δαπάνες» το μέρος των «εγγυημένων αποδόσεων» που πλήρωσαν στους πελάτες και το οποίο δεν επιτεύχτηκε. Είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη πρακτική είναι «πάρεργο» της ασυδοσίας των τραπεζών και απλή παρωνυχίδα μπροστά στις επίσημες - θεσμοθετημένες φοροελαφρύνσεις.