Η συγκεκριμένη διημερίδα που έλαβε χώρα σε πολυτελές ξενοδοχείο των Αθηνών στις 15 και 16 του Απρίλη είχε στόχο να προσδώσει ένα τεχνικό και θεωρητικό υπόβαθρο στις πολιτικές κατευθύνσεις της αλιευτικής πολιτικής, που έχει ήδη σχεδιαστεί και διατυπώθηκε στην ημερίδα της Θεσσαλονίκης υπό μορφή σκέψεων προς συζήτηση σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των ιθυνόντων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η αλιευτική ανάπτυξη για την περίοδο 2007-2013 θα κινηθεί στη ρότα της περαιτέρω συρρίκνωσης του αλιευτικού στόλου και σε φόντο μείωσης κονδυλίων για τον τομέα της αλιείας γενικά.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ξεχαστούν επιδοτήσεις που έχουν σχέση με εκσυγχρονισμό ή αντικατάσταση αλιευτικών σκαφών που έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι απ' τους 20.000 ψαράδες της χώρας μας ωφελήθηκαν απ' αυτές.

Οι μόνες οικονομικές ενισχύσεις που θα διατηρηθούν θα είναι όσες αποτελούν κίνητρα εθελούσιας εξόδου επαγγελματιών ψαράδων απ' την αλιεία.

Το κλασικό μέτρο «Διάλυση αλιευτικών σκαφών», που αποτελεί πλέον το σήμα κατατεθέν της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, θα συνοδευτεί από μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα όπως πρόωρες συντάξεις και κίνητρα αλλαγής επαγγέλματος για τους ψαράδες.

Η πρωτοτυπία της επόμενης προγραμματικής περιόδου είναι ο «αλιευτικός τουρισμός». Για τη μετατροπή της αλιείας από δραστηριότητα του πρωτογενούς τομέα, σε δραστηριότητα του τριτογενούς και, πιο συγκεκριμένα, μέσο ψυχαγωγίας των τουριστών, προβλέπεται να σχεδιαστούν πολυποίκιλες δράσεις.

Στο πνεύμα αυτής της προσπάθειας, αναπτύχθηκαν οι εισηγήσεις της πρώτης μέρας της διημερίδας που ήταν αφιερωμένη στους «ζημιωμένους» της μελλοντικής «αλιευτικής ανάπτυξης», δηλαδή τους μικρούς και μεσαίους ψαράδες.

***

Για τους μεγάλους ιχθυοκαλλιεργητές, παρά τους μίζερους καιρούς, δε θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολία για την απλόχερη οικονομική τους υποστήριξη για δυο απλούς λόγους.

1ον. Διαχειρίζονται έναν κλάδο που εάν δε δοθούν οικονομικές ενισχύσεις κινδυνεύει να καταρρεύσει σαν γυάλινος πύργος στην ολότητά του.

2ον. Είναι το αγαπημένο παιδί της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα λειτουργήσει σαν μάνα που δε θ' αφήσει το παιδί της απροστάτευτο!... Είναι θέμα πολιτικό!

Ωφελημένοι θα είναι και οι μεταποιητές γιατί η «παγκοσμιοποίηση», που επιτρέπει τις αθρόες εισαγωγές αλιευμάτων, τους απαλλάσσει απ' τον μπελά εξασφάλισης πρώτης ύλης, στο χρόνο, στην ποσότητα και στην επιθυμητή γι' αυτούς τιμή αγοράς.

Το αν από την πολιτική των εισαγωγών ελλοχεύουν κίνδυνοι υποβάθμισης της ποιότητας των αλιευμάτων δεν απασχολεί ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Ενωση γιατί έχει αποδείξει ότι διαθέτει πείρα και ψυχραιμία να κουκουλώνει τέτοιου είδους προβλήματα.

Διατροφικά σκάνδαλα υπήρξαν και θα υπάρξουν και στο μέλλον γιατί είναι η ίδια η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που τα εκτρέφει.

***

Αυτός ο δρόμος θα οδηγήσει τους περισσότερους ψαράδες εκτός δραστηριότητας και θα διευκολύνει την οικοδόμηση της επιχειρηματικής αλιείας, τελείως ξένης προς αυτή που σαν λαός έχουμε γνωρίσει και βιώσει.

Ο άλλος δρόμος είναι η πάλη στα κοινά προβλήματα, που οι ίδιοι οι ψαράδες τα γνωρίζουν. Παραμερίζοντας τις συντεχνιακές αντιπαλότητες να ορθώσουν μέτωπο πάλης σε θέματα κοινών διεκδικήσεων και ενάντια στην πολιτική που δημιουργεί ή δε λύνει τα προβλήματά τους.

Αυτοί οι αγώνες ασφαλώς δε διεξάγονται στις κλιματιζόμενες αίθουσες όπου διοργανώνονται οι ημερίδες σκοπιμότητας αλλά στα λιμάνια και στους δρόμους.

Αυτός ο δρόμος θα βγάλει τους ψαράδες απ' το κοινωνικό περιθώριο και θα τους φέρει στο προσκήνιο.

Μόνο με τον αγώνα μπορούν οι ψαράδες να ελπίζουν σ' ένα καλύτερο μέλλον και στην ικανοποίηση των όσων αιτημάτων εξέθεσαν στο παρελθόν και το μόνο που εισέπραξαν ήταν η απέραντη περιφρόνηση.

Και κάτι ακόμα: Μπροστά στη νέα προγραμματική περίοδο 2007-2013 είναι η στιγμή να αποδείξουν ένα πράγμα: Ο ψαράς είναι πηγή ζωής στην κοινωνία μας. Είναι παραγωγός και δε θα καταδεχτεί να παίξει το ρόλο του αρλεκίνου της τουριστικής ψυχαγωγίας.