Σημειώσεις | ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ 1914 - 2005

ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ 1914 - 2005

Σημειώσεις

Περιοδεία στη Θεσσαλία, το Σεπτέμβρη του 1996

Αποσπάσματα από τις προσωπικές σημειώσεις του Χαρίλαου Φλωράκη που δημοσιεύονται στο βιβλίο του Χρ. Θεοχαράτου «Χαρίλαος Φλωράκης, Ο Λαϊκός Ηγέτης», Εκδόσεις ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ:

«Πλουραλισμός; Ας δούμε: Ο πλουραλισμός γνωμών είναι παράγοντας ανάπτυξης, όχι, όμως, ο οποιοσδήποτε πλουραλισμός. Υπάρχει πλουραλισμός που δρα στα πλαίσια του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού - δηλαδή πλουραλισμός γνωμών και ενότητα δράσης. Και υπάρχει και πλουραλισμός, να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του. Αυτός ο πλουραλισμός εμποδίζει την εφαρμογή της πολιτικής και οδηγεί στην παράλυση της συλλογικής θέλησης...».
«Ποια ανανέωση, σύντροφοι; Υπάρχει ανανέωση και ανανέωση. Υπάρχει η επαναστατική ανανέωση που στηρίζεται στις θεμελιακές αρχές του κομμουνισμού. Υπάρχει και η ανανέωση που αναζητάει το καινούριο όχι μέσα στα πλαίσια των αρχών, αλλά πέρα από αυτές - ακόμη και ενάντιά τους. Υπάρχει ανανέωση, που τη δημοκρατική λειτουργία την αντικαθιστούν με την αναρχία, με το μη σεβασμό της θέλησης της πλειοψηφίας, με τη δημιουργία κέντρου αντιπολίτευσης. Επικαλούνται τις εξελίξεις στον κόσμο, αλλά ξεχνάνε τις επιδιώξεις των αντιπάλων σχετικά με το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτές δεν άλλαξαν. Αυτά επιβάλλουν όχι χαλάρωση, αλλά δυνάμωμα της ενιαίας έκφρασης και δράσης. Το δυνάμωμα της πειθαρχίας και της τήρησης του Καταστατικού. Η αυστηρή τήρηση του Καταστατικού είναι ο κύριος δείχτης της αφοσίωσης του κομμουνιστή στην υπόθεση του κομμουνισμού...».
«Αμ οι μεταρρυθμίσεις; Διακηρύσσουν ότι με έναν ευνοϊκό συσχετισμό των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων μπορεί οι μεταρρυθμίσεις να αποκτούν δομικό χαρακτήρα και να οδηγούν σε ποιοτικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Οι μεταρρυθμίσεις δίχως την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, δεν μεταβάλλουν, δεν αλλάζουν τις βάσεις της υπάρχουσας κοινωνικής δομής. Οι μεταρρυθμίσεις έχουν διπλό περιεχόμενο: Από τη μία είναι βήμα προς τα εμπρός που βελτιώνουν την κατάσταση. Από την άλλη προφυλάσσουν (με την εκτόνωση) το υπάρχον κοινωνικό σύστημα...».
«Ωστε, λοιπόν, "θρίαμβος της δημοκρατίας" οι ανατροπές στην Ανατολική Ευρώπη! Αλλά, ποιες δυνάμεις ενισχύθηκαν από το "θρίαμβο"; Οι δημοκρατικές πράγματι δυνάμεις ή οι δυνάμεις εκείνες, οι οποίες στο όνομα της δημοκρατίας έχουν ουσιαστικά ταχθεί ενάντια στο σοσιαλισμό; "θρίαμβος της δημοκρατίας" με το Κ.Κ. εκτός νόμου! "Θρίαμβος της δημοκρατίας" με νέες δυνατότητες για επέμβαση του ιμπεριαλισμού! "Θρίαμβος της δημοκρατίας" με ανεργία, εξαθλίωση, πείνα και έγκλημα! Φυσικά, είναι δύσκολος ο δρόμος. Εχει πολύ ανήφορο και δεν μπορούν όλοι να τον βγάλουν...».
«Την ξαναθυμήθηκαν την πιπίλα: "Σε ξεπερασμένα δόγματα επιμένει το ΚΚΕ"! Ποια είναι τα "ξεπερασμένα δόγματα", άσπονδοι σύντροφοι και φίλοι; Οτι επιμένουμε στην ανάγκη ανάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας; Οτι παραμένουμε αμετακίνητα προσηλωμένοι στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων; Οτι έχουμε και σήμερα παντιέρα μας την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό; Πάρτε το απόφαση: Πολλά μπορούν να αλλάξουν στο ιστορικό προτσές. Ενα μόνο δεν μπορεί να αλλάξει: Η ανάγκη για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της ανθρωπότητας...».
«Υπάρχει έστω και ένας σοβαρός άνθρωπος στη Γη που να πιστεύει ότι θα μπορούσε να κάνει (όσα κάνει) ο ιμπεριαλισμός σήμερα, αν δεν είχε διαλυθεί η Σοβιετική Ενωση; Οι λαοί βλέπουν, ήδη, τα αποτελέσματα: Ο καπιταλισμός, καθημερινά, όλο και περισσότερο δείχνει το χειρότερο πρόσωπό του: Το αντικοινωνικό, ληστρικό και απάνθρωπο. Οι επιτυχίες του, φυσικά, παράγουν πλούτο, αλλά τον σωρεύουν στους λίγους και η ζωή των εργαζομένων χειροτερεύει. Οσο για τις δημοκρατικές ελευθερίες, συνεχώς ροκανίζονται και λιμάρονται...».
«Εμ, αυτή η καραμέλα περί του τέλους των ιδεολογιών! Παρά το μεταφυσικό της περιεχόμενο, δεν μπορεί ν' αλλάξει την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα λέει ότι οι αντιθέσεις που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό, όχι μόνο δεν εξασθενούν, τώρα που διαλύθηκε η Σ.Ε., αλλά και δυναμώνουν. Και κατατρώγουν τα ίδια τα σπλάχνα του. Ούτε ο καπιταλισμός είναι αιώνιος ούτε το τέλος του κομμουνισμού έφτασε, για τον απλούστατο λόγο ότι οι λαοί δεν πρόκειται να παραιτηθούν από το όραμα για μια δίκαιη κοινωνία και από τους αγώνες για σοσιαλισμό...».
«Αγώνας! Αυτή είναι η λέξη-κλειδί. Γιατί τίποτε δεν μπορεί και δεν πρόκειται να γίνει από μόνο του. Χρειάζεται αέναη πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της σε κάθε χώρα - και συντονισμός της πάλης αυτής. Ποιος, τάχα, εργαζόμενος δε θα ήθελε μια δικαιότερη κοινωνία; Και αυτό είναι το μεγάλο καθήκον για όλους μας: Να ξαναδώσουμε αίγλη στο όραμα του σοσιαλισμού και να αγωνιζόμαστε γι' αυτό...».

«Αν οι εκλογές μπορούσαν ν' αλλάξουν το καπιταλιστικό καθεστώς, σίγουρα οι καπιταλιστές θα τις είχαν καταργήσει...».
«Να μην ταυτίζουμε τη δημοκρατία με το κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Ο καπιταλισμός ή ο σοσιαλισμός είναι κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Η δημοκρατία είναι μορφή πολιτικού καθεστώτος. Γι' αυτό και προϋποθέτει: Υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία, πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες των πολιτών και συνθήκες άσκησης αυτών των δικαιωμάτων. Η λειτουργία της δημοκρατίας, όμως, συνδέεται με τις υλικές συνθήκες ζωής μιας κοινωνίας. Συνδέεται με το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα κάθε χώρας. Αρα, με την έννοια αυτή, η δημοκρατία δεν είναι αταξική...».

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΑΓΡΙΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ (2010-10-07 00:00:00.0)

...και πολυφωνία οπορτουνιστών (2009-03-17 00:00:00.0)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΞΙΝΟΣ (2007-06-22 00:00:00.0)

Ο Μελιγαλάς και η φασιστοσύναξη (2005-09-02 00:00:00.0)

Το Κόμμα προετοιμάζεται για το 13ο Συνέδριό του (2001-07-21 00:00:00.0)

Ζήτω, που καήκαμε! (1999-12-16 00:00:00.0)