Υπέρ της πλήρους αποδέσμευσης των κοινοτικών ενισχύσεων από την παραγωγή τάσσεται η κυβέρνηση για τη συντριπτική πλειοψηφία των εγχώριων καλλιεργειών. Το παραπάνω δήλωσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ευ. Μπασιάκος, αμέσως μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και τον ενημέρωσε για τα πρόσφατα «μαντάτα» από τις Βρυξέλλες, στα οποία και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης έδωσε τη συγκατάθεσή του. «Μαντάτα», που απλώς επιβεβαιώνουν όλα όσα κατήγγειλε το συνεπές αγροτικό κίνημα και ο «Ρ» από την πρώτη κιόλας συμφωνία για την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, το καλοκαίρι του 2003. Οτι δηλαδή η ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ θα αποβεί μοιραία για την πλειοψηφία των Ελλήνων μικρών και φτωχών αγροτών, αλλά και για το σύνολο των αγροτικών περιοχών της χώρας.

Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά μετά το τέλος της συνάντησης ο Ευ. Μπασιάκος, «η θέση μας κλίνει υπέρ της επιλογής της ολικής αποσύνδεσης στις περισσότερες καλλιέργειες, γιατί έτσι εξασφαλίζεται για τα επόμενα χρόνια το σύνολο των πόρων». Και επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο υπουργός επικαλέστηκε ως άλλοθι την άποψη ότι «η τάση αυτή κυριαρχεί στη συντριπτική πλειοψηφία των οργανώσεων των αγροτών και των πολιτικών δυνάμεων του τόπου».

Επόμενο ήταν ο Ευ. Μπασιάκος να χρησιμοποιήσει με τον καλύτερο, γι' αυτόν και την κυβέρνηση, τρόπο τη δικομματική συναίνεση που έχει επιτευχθεί το τελευταίο διάστημα σχετικά με το τσεκούρωμα των αγροτικών επιδοτήσεων, που θα έχει ως συνέπεια το ξερίζωμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Οι γαλαζοπράσινες ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ - για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ούτε λόγος να γίνεται - όλο το προηγούμενο διάστημα πίεζαν για την εφαρμογή στη χώρα μας της πλήρους και ολικής αποδέσμευσης. Ανάμεσα σε αυτούς φυσικά υπήρχε και η στάση του ΣΥΝ, ο οποίος με τη διαχειριστική κριτική που ασκεί στη νέα ΚΑΠ, πάντα όμως εντός του πλαισίου της, κατάφερε για μία ακόμη φορά να γίνει το αριστερό άλλοθι του αγροτικού ξεκληρίσματος.

Κλείνοντας τη δήλωσή του, ο Ευ. Μπασιάκος επισήμανε ότι «στόχος της κυβέρνησης είναι ο αγροτικός τομέας να καταστεί ανταγωνιστικός, προσαρμοζόμενος στα νέα διεθνή και εσωτερικά δεδομένα». Με απλά λόγια, δηλαδή, η επίτευξη της, με ραγδαίους ρυθμούς, κολιγοποίησης των σημερινών μικρομεσαίων αγροτών και η δημιουργία των νέων «ευρω-τσιφλικιών».