ΣΑΚΑΤΕΜΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ: «Η δέσμευση της κυβέρνησης, όπως εκστομίστηκε από τον υπουργό Απασχόλησης είναι σαφής: με το νέο νόμο "η μικρομεσαία επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να κάνει ελεγχόμενες υπερωρίες, οι οποίες θα δηλώνονται και για τις οποίες θα υπάρχουν όλες οι ανάλογες κρατήσεις. Ετσι και η μικρομεσαία επιχείρηση θα εξυπηρετείται και θα διευρύνεται η παραγωγική της βάση, αλλά ταυτόχρονα ο εργαζόμενος θα πληρώνεται κανονικά τις υπερωρίες του". Αυτό ονομάζεται εξορθολογισμός στις εργασιακές σχέσεις» (το κύριο άρθρο στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΥΠΕΡΑΞΙΑ: «Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας σημαίνει ότι ένας εργοδότης θα έχει τη δυνατότητα να απασχολεί (με διευθυντικό δικαίωμα και χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας) το προσωπικό μέχρι και 10 ώρες ημερησίως και όταν θα έρθει η περίοδος να ανταποδώσει παρέχοντας άδειες ή ρεπό θα προχωρεί σε απολύσεις. Αλλωστε η έκρηξη της ανεργίας και η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει στρατιές ανέργων που είναι πρόθυμοι να εργαστούν για ένα κομμάτι ψωμί αγνοώντας τα εργασιακά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα» (ο Ηλίας Γεωργάκης στα «ΝΕΑ»).

ΠΟΝΤΙΟΙ ΠΙΛΑΤΟΙ: «Προβληματισμό προκαλεί στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ η κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος (...) όπως αναφέρεται, η αδυναμία ουσιαστικά των συνδικαλιστών να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους ώστε να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης, της δίνει το πράσινο φως να προχωρήσει σε βασικές αλλαγές των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων (...) όπως δήλωσε στα ΝΕΑ ένα από τα στελέχη του Πολιτικού Συμβουλίου "νομίζω ότι στα μάτια πολλών εργαζομένων η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος έχει απαξιωθεί κι αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσει το ίδιο» (το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»).

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΕΠΕΙΓΟΥΝ; «Και καλά να ρίχνουν λάδι στη φωτιά πολιτικοί που έχουν πάγιες θέσεις υπέρ της πλήρους απελευθέρωσης του ωραρίου και της απελευθέρωσης του ορίου απολύσεων. Αλλά να το κάνουν και στελέχη της ΝΔ; Ας γίνει κατανοητό: Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Με τις ελάχιστες δυνατές συγκρούσεις. Επείγουν!» (ο Μ. Κοττάκης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).