Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «ΝΕΑ»

Μπορείς ξανά και ξανά να περνάς την ώρα σου στο καφενείο, να γεμίζεις το χρόνο σου με σχόλια επί σχολίων για την ανάλγητη κυβέρνηση, τη σημερινή, που δεν έδωσε το επίδομα θέρμανσης και τη χτεσινή που έκανε κομπίνες με το ΕΚΑΣ. Δε θα σηκώσεις ποτέ κεφάλι, όσο δε θα βλέπεις όλο το σκηνικό, όσο δε θα βαθαίνεις τη σκέψη σου, όσο δε διαμορφώνεις συνείδηση ως τάξη απέναντι σε τάξη, όσο τους επιτρέπεις να σε παραμυθιάζουν ότι η τάδε «απόχρωση» της ίδιας μαύρης - κατράμι πολιτικής τους είναι η εναλλακτική που έχεις ανάγκη.

Κάτσε πλακώσου εσύ για τους «χαραμοφάηδες» της «Ολυμπιακής». Και ξέχνα ότι η «Ολυμπιακή» δεν είναι μόνο ένα ταμείο, ένα λογιστήριο, δεν είναι μόνο ένα υπαρκτό διαφθορείο συνειδήσεων, είναι πριν απ' όλα μια σπουδαία τεχνική βάση που εγγυάται ασφάλεια πτήσεων, είναι αερομεταφορέας που εξασφαλίζει γρήγορη και φτηνή σύνδεση μεταξύ απομονωμένων περιοχών. Δεν είναι οικονομοτεχνικό πρόβλημα. Είναι κατ' εξοχήν πολιτικό.

Η ώρα που τα κοράκια έχουν στήσει χορό με μοιρασμένους ρόλους, είναι ακριβώς η ώρα, που πρέπει να αποφασίσεις, όχι για το αν είναι απατεώνες ο Παναγιωτόπουλος και η Μαριέττα, αλλά ποια είναι η αναγκαία βάση για να ανθίσει η δικιά σου κι, ακόμα περισσότερο, η ζωή των παιδιών σου.

Παίζουν στην πλάτη σου, γιατί τους ανέχεσαι. Βάζουν έναν Μανδραβέλη να αναρωτηθεί δήθεν γιατί το ΚΚΕ δείχνει ενδιαφέρον για την ιδιωτική εκπαίδευση. Λες και δεν ξέρει η Μαριέττα ότι επειδή το κράτος δεν έφτιαξε όσα χρειάζονται ειδικά σχολειά, αναγκάστηκαν οι γονείς να στήσουν ιδιωτικού δικαίου σχολεία, ακριβώς για να σώσουν τα παιδιά και να μη μετατρέψουν κάθε σπίτι σε γκέτο. Είναι επικίνδυνοι, όταν σου χαϊδεύουν την πλάτη και σου μιλούν για το πόσο σπουδαία επένδυση είναι η Παιδεία. Την ώρα που με την «ευέλικτη ζώνη» στο Δημοτικό επιχειρούν να μετατρέψουν το παιδί σου σε απόλυτο φυτό!

Δες ολόκληρο τον πίνακα. Δες ολόκληρη την πολιτική που εφαρμόζεται. Ετσι θα καταλάβεις και γιατί αυτοί που πλασάρονται ως «εναλλακτική» λύση, δεν έχουν λέξη να πουν ενάντια σ' αυτήν την πολιτική. Είναι και δική τους.

Τράβα απέναντι. Οσο πιο γρήγορα. Ισως ανακαλύψεις ότι ο ζωγράφος είναι ένας μαύρος κι άραχνος, που ξέρει να δουλεύει τα χρώματα. Και τότε θα αναζητήσεις τον άλλο πίνακα, αυτόν, στον οποίο κεντρικό θέμα είναι η ίδια σου η ζωή, αυτή που αξίζει να είναι το μέγιστο έργο τέχνης!