Ο Σταύρος Τσιώλης γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1937. Θεωρείται -και είναι - ένας πολύ καλός και έμπειρος κινηματογραφιστής. Από τον «Μικρό Δραπέτη», την πρώτη του ταινία, το 1968, μέχρι το «Φτάσαμεε!..», την τελευταία του, έχει κάνει πολλές - και καλές - ώρες κινηματογραφικών πτήσεων! Η «Κατάχρηση Εξουσίας», που γύρισε το 1970, παίχτηκε σε 36 χώρες και θεωρείται μια από τις εμπορικότερες ελληνικές ταινίες. Εκείνη, ακριβώς, τη χρονιά, το «ιστορικό» 1970, ο Σταύρος Τσιώλης εγκαταλείπει τον κινηματογράφο!

Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά, το 1985, επιστρέφει! Θέλοντας να εξηγήσει την «απουσία» του, γυρίζει την καλύτερη, κατά τη γνώμη μου, ταινία του: «Μια Τόσο Μακρινή Απουσία». Η «...Μακρινή Απουσία» αγαπήθηκε από το κοινό και τους κριτικούς και απέσπασε έξι πρώτα βραβεία στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Ακολουθούν δυο ταινίες, «Σχετικά με το Βασίλη», 1986, και «Ακατανίκητοι Εραστές», 1988. (Η τελευταία επιλέχτηκε και παίχτηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης).

Μετά από αυτές τις δυο ταινίες ο Σταύρος Τσιώλης, που, στο μεταξύ, έγινε σοφότερος σαν κινηματογραφιστής και γλυκύτερος σαν άνθρωπος, έδωσε ένα σάλτο και πέρασε στο σουρεαλισμό! Ενα ιδιόμορφο «βιοτεχνικό», καθαρά προσωπικό, σουρεαλισμό. Στηριζόμενος σε επαγγελματίες, αλλά και, κυρίως, σε ερασιτέχνες ηθοποιούς (φίλοι του παιδικοί και άλλοι «Καππαδόκες»), προσπάθησε να καταγράψει και να εξηγήσει «μικρά καθημερινά κοινωνικά και προσωπικά στιγμιότυπα και γεγονότα».

«Ερωτες Στη Χουρμαδιά», «Παρακαλώ, Γυναίκες Μην Κλαίτε», «Χαμένος Θησαυρός του Χουρσίτ Πασά...» και τέλος το «Φτάσαμεε!..» είναι οι ταινίες «της τρέλας», του «φευγάτου», πια, Σταύρου Τσιώλη! Αυτός ο βαθύς γνώστης της κινηματογραφικής τέχνης και τεχνικής αρνείται τις γνώσεις του και καταφεύγει στο μινιμαλισμό, που σε κάποιες στιγμές αγγίζει τον ερασιτεχνισμό! Υποθέτω πως ο Σταύρος Τσιώλης, όπως ο Πικάσο, θυμίζω, ξανάγινε «παιδί» και άρχισε να ζωγραφίζει (να κινηματογραφεί) σαν «παιδί». Να τραβάει ελεύθερα και χωρίς «γεωμετρία» διάφορες χρωματιστές γραμμές στον αέρα!

Ο θεατής που θα φτάσει στο ...«Φτάσαμε!..», πρέπει να γνωρίζει όλα τα παραπάνω, για να κατανοήσει τον Σταύρο Τσιώλη και τις «παραξενιές» του. Και εκεί που θα θυμώνει για τα διαδραματιζόμενα στην οθόνη, θα φέρνει, θέλει δε θέλει, στο νου του το ποιόν και τις γνώσεις του σκηνοθέτη. Και θα «μαλακώνει», υποθέτοντας πως ο σκηνοθέτης βρίσκεται στη μέση ενός πειράματος. Και θα εύχεται, όπως ευχόμαστε και εμείς, κάπου να φτάσει αυτό το πείραμα!

Παίζουν: Γιάννης Ζουγανέλης, Αννα Παναγιωτοπούλου, Ταμίλα Κουλίεβα, Χρήστος Τσάγκας, Παύλος Κοντογιαννίδης, Κωνσταντίνα (τραγουδίστρια), Αργύρης Μπακιρτζής, Μάκης Κοντίζας κ.ά.