Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι, το 1999, τέθηκαν οι βάσεις της σημερινής εξέλιξης, όσον αφορά τις «ελληνικού ενδιαφέροντος» πλευρές, σχετικά με την πορεία της Τουρκίας προς τις Βρυξέλλες. Ηταν τότε που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπέγραψε στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου ότι η ΕΕ:

«(...) παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς (...).

Με άλλα λόγια, οι κ.κ. Σημίτης - Παπανδρέου, αποδεχόμενοι στο Ελσίνκι την υποψηφιότητα της Τουρκίας και υπογράφοντας την προηγούμενη παράγραφο, υπέγραψαν ότι αναγνωρίζουν το δικαίωμα (!) της Τουρκίας να εγείρει θέμα «συνοριακών διαφορών» με την Ελλάδα, η επίλυση μάλιστα των οποίων - πέρα από τη Χάγη - τίθεται και υπό τη δικαιοδοσία της ΕΕ!

Αυτός ήταν ο «θεμέλιος λίθος» της αμερικανόπνευστης ελληνο-τουρκικής «φιλίας», όπως επιτεύχθηκε στο Ελσίνκι, για το οποίο τόσο υπερήφανος είναι ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.

***

Τότε, η αντίδραση της ΝΔ και προσωπικά του κ. Μολυβιάτη ήταν καταδικαστική για αυτή την «ουρά του Ελσίνκι», όπως την αποκαλούσαν στη Ρηγίλλης.

Σήμερα, όμως, είναι η κυβέρνηση της ΝΔ που πήγε στο Λουξεμβούργο και υπέγραψε μια απόφαση που, κατά το προηγούμενο του Ελσίνκι, καλεί την Τουρκία

«Να επιλύσει τυχόν εκκρεμούσες συνοριακές διαφορές, με βάση την αρχή της ειρηνικής επίλυσης κλπ. κλπ.».

Αλήθεια, υπέγραψε κάτι διαφορετικό η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ;...

***

Τότε, οι κ.κ. Σημίτης - Παπανδρέου αποκαλούσαν το Ελσίνκι «κορυφαία στιγμή» της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα είναι η κυβέρνηση της ΝΔ που, μετά τα όσα υπέγραψε στο Λουξεμβούργο, αναμασάει πανομοιότυπους «διθυράμβους»...

*

Οπως τότε, έτσι και σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, δείχνει να έχει στοιχηθεί πίσω από την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα.

Ετσι, η πλύση εγκεφάλου που υφίσταται εδώ και μια εξαετία ο ελληνικός λαός για τα «επιτεύγματα» των ελληνικών κυβερνήσεων κατά την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, δεν έχει τελειωμό. Η παραποίηση της αλήθειας, προφανώς και δεν ήταν ένα στιγμιαίο αδίκημα της «ενημερωτικής» λοβοτομής που υφίστανται οι πολίτες, το οποίο σταμάτησε στο Ελσίνκι. Η ίδια τακτική ακολουθείται και σήμερα.

*

Η αλήθεια πάντως για το Ελσίνκι, το 1999, και για το Λουξεμβούργο, το 2005, προκύπτει αβίαστα.

Αρκεί, απλώς, να θυμηθείτε τα «συγχαρητήρια» που απέστειλε τότε ο Κλίντον στον Σημίτη για τη στάση που κράτησε η Ελλάδα στο Ελσίνκι. Και αρκεί να ανατρέξει κανείς από χτες, σε κάθε ΜΜΕ του κόσμου, για να δει καταγεγραμμένη την ικανοποίηση της Κοντολίζα Ράις για την προχτεσινή - ομόφωνη - απόφαση στο Λουξεμβούργο.