Πληθαίνουν τα κρούσματα με την εκτέλεση ευρωενταλμάτων σύλληψης και παράδοσης Ελλήνων πολιτών σε χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μετά την τεράστια ανατροπή που επήλθε στο δικαιικό σύστημα της χώρας μας με τον τρομονόμο Νο2 (3251/2004), που εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα σε ξένες χώρες. Μέχρι τώρα έχουν εκτελεστεί τρία ευρωεντάλματα σύλληψης και εκκρεμούν άλλα δύο.

Ο Αρειος Πάγος με την υπ' αριθμό 2149/2005 απόφασή του έκανε δεκτό ευρωένταλμα των βρετανικών δικαστικών αρχών για την έκδοση στην Αγγλία Ελληνα πολίτη, προκειμένου να δικαστεί για απαγωγή και ανθρωποκτονία από αμέλεια Αγγλίδας υπηκόου.

Συγκεκριμένα, ο Ελληνας πολίτης κατηγορείται ότι πήρε στο αυτοκίνητό του μια Αγγλίδα και δεν πήρε το συνοδό της που βρισκόταν σε κάποια απόσταση. Ωστόσο, κατά τη διαδρομή η Αγγλίδα πήδηξε από το αυτοκίνητο για άγνωστους λόγους, με αποτέλεσμα άλλο διερχόμενο αυτοκίνητο να την τραυματίσει θανάσιμα.

Από τις βρετανικές αρχές έχει ασκηθεί δίωξη σε βάρος του Ελληνα για απαγωγή και ανθρωποκτονία από αμέλεια. Σύμφωνα με το βρετανικό δίκαιο το αδίκημα της απαγωγής τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, ενώ η ανθρωποκτονία από αμέλεια είναι πλημμέλημα.

Ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι σύμφωνα με το ευρωένταλμα δεν μπορεί να εμποδιστεί η έκδοση Ελληνα πολίτη σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Πολύ περισσότερο που η χώρα μας δεν μπορεί να αρνηθεί την έκδοση Ευρωπαίου, όταν από τις ελληνικές αρχές δεν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για τα ίδια αδικήματα που κατηγορείται στην αλλοδαπή.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι πρώτες δικαστικές αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων (Εφετεία και Αρειος Πάγος) έκριναν ότι δεν μπορεί να ανατραπεί το ευρωένταλμα, ακόμη και αν ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του εκζητούμενου στην Ελλάδα για το ίδιο αδίκημα, καθώς με τέτοια δίωξη θα έπρεπε να είχε γίνει πριν να σταλεί στη χώρα μας το ευρωένταλμα από τις ξένες διωκτικές αρχές. Οι αποφάσεις αυτές του Αρείου Πάγου, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν προκαλέσει αναστάτωση στα ηγετικά κλιμάκια του υπουργείου Δικαιοσύνης για ενδεχόμενες αντιδράσεις των πολιτών. Μπροστά σ' αυτό το πολιτικό αδιέξοδο η νομολογία του Αρείου Πάγου άνοιξε ένα «παράθυρο» για τον περιορισμό των εκδόσεων, κρίνοντας ότι θα μπορεί να μην εκδοθεί ο Ελληνας υπήκοος, εφόσον μέχρι τη συζήτηση στο Εφετείο έχει ασκηθεί ποινική δίωξη στη χώρα μας για το ίδιο αδίκημα που διέπραξε στην αλλοδαπή. Βέβαια, μια τέτοια νομολογία μπορεί να ανατραπεί με τις πρώτες αντιδράσεις των δικαστικών αρχών των χωρών που εκζητούν Ελληνα πολίτη.

Η ουσία, όμως, είναι ότι η «στρόφιγγα» των ευρωενταλμάτων άνοιξε για καλά, με τον «ευρωτρομονόμο Νο2» που έγινε καθ' υπόδειξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και δεν φαίνεται να σταματάει.