Η ανάγκη ύπαρξης και δράσης του εργοδοτικού συνδικαλισμού για την εξυπηρέτηση της πολιτικής του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, αναδείχτηκε πρόσφατα, για ακόμα μια φορά, με αφορμή την απόλυση εργαζόμενου από το σούπερ - μάρκετ «Σκλαβενίτης» στη Ν. Χαλκηδόνα, όπου διευθυντής είναι ο Κώστας Λάζαρης, ο οποίος είναι και οργανωτικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ), εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της «Αυτόνομης Παρέμβασης», της παράταξης του ΣΥΝ.

Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι η εργοδοσία «εκπροσωπείται» στην ΟΙΥΕ με αποκλειστική ευθύνη των παρατάξεων «Αυτόνομη Παρέμβαση», ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους. Θυμίζουμε ότι δεκάδες νόθοι και αντιδημοκρατικά εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από τα σούπερ - μάρκετ (σοβαρές παρατυπίες στη διεξαγωγή των αρχαιρεσιών του κλαδικού σωματείου, αποκλεισμός των ταξικών δυνάμεων και προστάτες της διαδικασίας την ΑΠ και την ΠΑΣΚΕ), συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο της ΑΠ, δίνοντάς της και την πρωτιά στο τελευταίο συνέδριο της Ομοσπονδίας (2004). Από αυτό το ψηφοδέλτιο της ΑΠ εκλέγονται «συνδικαλιστές» τα διευθυντικά στελέχη.

Η τραγική σημερινή πραγματικότητα θέλει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα να δουλεύουν κάτω από άθλιες εργασιακές σχέσεις, απάνθρωπα ωράρια, εξευτελιστικούς μισθούς. Ιδιαίτερα στα σούπερ - μάρκετ, η κατάσταση είναι ακόμα πιο τραγική, αρκεί να αναφέρουμε ότι το 80% των απασχολουμένων σ' αυτά δουλεύει με μερική απασχόληση, δηλαδή για 350 ευρώ μισθό! Και η επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας στα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίζεται με την απελευθέρωση του ωραρίου, τις εξευτελιστικές συμβάσεις εργασίας, την τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, τις απολύσεις για όσους αντιστέκονται. Αυτή την πολιτική εξυπηρετούν οι παρατάξεις ΑΠ, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στην ΟΙΥΕ.

Οι εργαζόμενοι στο «Σκλαβενίτη», στα σούπερ - μάρκετ, συνολικά στον ιδιωτικό τομέα, μπορούν και πρέπει να βάλουν φρένο σ' αυτήν την κατάσταση. Να συσπειρωθούν μαζικά στο ΠΑΜΕ, να βάλουν πλάτη, για να ανατραπούν οι αρνητικοί συσχετισμοί δύναμης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να μπουν αποφασιστικά στη μάχη της υπεράσπισης και διεύρυνσης των κατακτήσεών τους στο ύψος των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών τους, με το πλαίσιο του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Οσο οι δυνάμεις της συναίνεσης κυριαρχούν, τόσο δικαιώματα θα αφαιρούνται, οι μισθοί θα μειώνονται, η ζωή των εργαζομένων θα λιγοστεύει.