Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση και η ΕΕ, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας αυτό το πρόγραμμα, επιχειρούν να «πείσουν» τους μικρομεσαίους αγρότες ότι δήθεν έχουν εναλλακτική λύση, αν αποδεχτούν τη μοίρα του ξεκληρίσματός τους, παραδώσουν τα χωράφια τους και εγκαταλείψουν τα χωριά τους. Μόνο που αυτό που προβάλλεται σαν εναλλακτική λύση, είναι η ένταξή τους σε μια διαδικασία αέναης και διά βίου «κατάρτισης», η οποία δεν πρόκειται να τους εξασφαλίσει τίποτα άλλο, παρά την αέναη ανεργία και τη διά βίου φτώχεια.

Ταυτόχρονα, κυβέρνηση και ΕΕ δίνουν τη δυνατότητα στα «τρωκτικά» των ευρωπαϊκών προγραμμάτων να «ροκανίσουν» κι άλλα από τα ευρωπαϊκά και τα εθνικά κονδύλια, που παρέχονται, αφειδώς, για να «περάσει» η μοιρολατρία και η παραίτηση μέσα στον αγροτικό κόσμο, για να σταματήσουν οι αντιδράσεις στην αντιαγροτική πολιτική, ώστε να προχωρήσουν, γρήγορα, οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στον αγροτικό τομέα και να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και εταιριών που θα νέμονται τον αγροτικό πλούτο.