Συμβιβάστηκαν τελικά οι «25» της ΕΕ τα ξημερώματα του Σαββάτου στη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες για την εξεύρεση λύσης στο «αδιέξοδο» των δημοσιονομικών προοπτικών της Ενωσης για την περίοδο 2007-2013. Ο δεδομένος αντιλαϊκός προσανατολισμός, το σκληρό παζάρι για το ποια πλουτοκρατία θα πάρει τα περισσότερα και η υποκρισία κυριάρχησαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Κοινοτικού Προϋπολογισμού. Η απόφαση, όπως όλες οι ενδείξεις μαρτυρούν, ήταν ειλημμένη εξ αρχής: Να υπάρξει συμφωνία πάση θυσία ώστε να δοθεί η εικόνα μιας Ενωσης, που είναι σε θέση να λειτουργεί, μετά τον κόλαφο της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης και την αποτυχία συμφωνίας για τον προϋπολογισμό στη Σύνοδο του περασμένου Ιούνη.

Η βρετανική προεδρία έφερε στο τραπέζι διαδοχικά τρεις προτάσεις οι οποίες διέφεραν ελάχιστα στα νούμερα και διατηρούσαν την ίδια φιλοσοφία. Ο βασικός στόχος όλων των εκδοχών και της τελικής απόφασης συμπυκνώνεται στη διατήρηση των κονδυλίων του «αντιτρομοκρατικού αγώνα», στην προώθηση της στρατηγικής της Λισαβόνας και των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών, για την ενίσχυση της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας, αλλά και στην καθολική παρακολούθηση και φακέλωμα των ηλεκτρονικών δεδομένων.

Η επιδίωξη της Βρετανίας να διατηρηθούν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα οι επιστροφές, που λαμβάνει από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, και να εξασφαλίσει δέσμευση για επανεξέταση των κονδυλίων της ΚΑΠ πριν το 2014, ουσιαστικά επιτεύχτηκαν, μέσω ενός συμβιβασμού με τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Η βρετανική επιταγή «κλείδωσε» στα 43,5 δισ. ευρώ με την «παραχώρηση» να αποδεχτεί το Λονδίνο αύξηση μικρότερη κατά 10,5 δισεκατομμύρια ευρώ από τη θατσερική συμφωνία. Σε αντάλλαγμα, επήλθε ο συμβιβασμός της «εποικοδομητικής ασάφειας» για την αναθεώρηση όλων των κοινοτικών δαπανών: «Η Επιτροπή - σύμφωνα με την ακριβή διατύπωση - καλείται να συντάξει το 2008-'09 μια πλήρη και συνολική αναθεώρηση όλων των κοινοτικών δαπανών συμπεριλαμβανομένων της ΚΑΠ και του βρετανικού τσεκ». Διατύπωση, η οποία «ανοίγει» το θέμα της αναθεώρησης, για την περίοδο 2008-'09 και, ταυτόχρονα, επιτρέπει κυρίως στους Τ. Μπλερ και Ζ. Σιράκ να δηλώνουν ικανοποιημένοι, ερμηνεύοντας τη συμφωνία ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

Με αφορμή την ενίσχυση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας η Σύνοδος αποφάσισε περικοπή των αγροτικών επιδοτήσεων ύψους 15 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 8 κόβονται από την ΚΑΠ και τα 7 από την ανάπτυξη της υπαίθρου. Στην Ελλάδα, σύμφωνα και με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, αναλογούν περικοπές άνω των 300 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία η κυβέρνηση δεσμεύεται να καλύψει από εθνικούς πόρους.

Η ελληνική κυβέρνηση στο τέλος της Συνόδου διά στόματος Καραμανλή εξέφρασε ικανοποίηση γιατί δεν έχασε ούτε ένα ευρώ «παρά τη σκληρή και επίπονη διαπραγμάτευση». Αποδίδοντας επαίνους στην Προεδρία που πέτυχε τη συμφωνία ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην επέκταση του χρόνου απορρόφησης κατά 12 μήνες και στο ότι η Ελλάδα έχει λαμβάνειν 20,101 δισ. ευρώ με κοινοτική συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα έργα από 50 έως 85%.

Ανεξαρτήτως, πάντως, του συμβιβασμού και της επιτευχθείσας τελικά συμφωνίας, δύο γεγονότα αποκαλύπτουν τις εντεινόμενες αντιθέσεις κυρίως μεταξύ των ισχυρών μελών της Ευρωένωσης. Πρώτον, το γεγονός πως η συμφωνία έχει ολοφάνερα ημερομηνία λήξης το 2008-2009, όταν θα επανέλθει το συνολικό θέμα της αναθεώρησης των κοινοτικών δαπανών, μαζί με αυτά της ΚΑΠ και των βρετανικών επιστροφών. Και, δεύτερον, η εκβιαστική τακτική της Βρετανίας, η οποία, μάλιστα, έκανε σαφές ότι στο μέλλον δε θα είναι τόσο διαλλακτική όσο της επέβαλλε τώρα ο ρόλος της Προεδρίας, υπογραμμίζοντας ότι αν οι «25» θέλουν συμφωνία υποχρεούνται να υιοθετήσουν άνευ συζητήσεων τις θέσεις της.