Προφανώς, η δήλωση του Γάλλου Προέδρου Ζακ Σιράκ δεν έγινε τυχαία. Ούτε μόνον ή κυρίως, για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Αναφερόμαστε στην πρόσφατη δήλωση, σύμφωνα με την οποία η Γαλλία επιφυλάσσεται του δικαιώματός της να απαντήσει με μη συμβατικό τρόπο, δηλαδή πυρηνικό, σε «αρχηγούς κρατών που θα προσέφευγαν σε τρομοκρατικά μέσα εναντίον μας».

Αραγε, τι εννοεί ο Γάλλος Πρόεδρος; Ποιους αρχηγούς κρατών έχει στο μυαλό του, όταν κανένα κράτος - μέχρι σήμερα τουλάχιστον - δεν αναλαμβάνει επίσημα την ευθύνη τρομοκρατικών ενεργειών, ακόμη κι όταν έχει σχέση μ' αυτές; Και ποιας έκτασης και έντασης τρομοκρατική ενέργεια, θα δικαιολογούσε -κατά Σιράκ - μια πυρηνική απάντηση; Στα ερωτήματα αυτά, όπως και αρκετά άλλα, δεν μπορούν να δοθούν απαντήσεις σήμερα. Ετσι ή αλλιώς, όμως, είναι η πρώτη φορά, που η Γαλλία απειλεί δημόσια και επίσημα με χρήση του πυρηνικού όπλου. Και σίγουρα, το δεδομένο αυτό έχει τη δική του και καθόλου ευκαταφρόνητη σημασία. Πόσο μάλλον, όταν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις συνεχώς οξύνονται και τα ανά τον πλανήτη θέατρα των σκληρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών συνεχώς αυξάνονται.