Οπως ανακοίνωσε στις 31 Γενάρη το υπουργείο Εξωτερικών της Λετονίας, η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε να διαθέσει το ποσό των 872 λατ (περίπου 1.500 δολάρια) ως συνδρομή προς το «Ιδρυμα μνήμης των εγκλημάτων του κομμουνισμού» (Victims of Comunism Memorial Foundation), που εδρεύει στις ΗΠΑ. Αυτά τα χρήματα των Λετονών φορολογουμένων, όπως μεταδίδει το REGNUM, θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή ενός μνημείου στις ΗΠΑ για τα «θύματα του κομμουνισμού».

Οπως σημειώνεται στην επίσημη ανακοίνωση: «Συνεισφέροντας 1.500 δολάρια για την κατασκευή του μνημείου για τα θύματα του κομμουνισμού, η Λετονία δείχνει την υποστήριξή της στους σκοπούς του Ιδρύματος κι επιβεβαιώνει την ετοιμότητά της για συνεργασία με τις ΗΠΑ στα ζητήματα έρευνας της Ιστορίας». Επίσης διευκρινίζεται ότι το σχετικό μνημείο θα ανεγερθεί στην Ουάσιγκτον προς τιμήν των «100 εκατομμυρίων θυμάτων του κομμουνισμού σε όλο τον κόσμο», με πρωτοβουλία της παραπάνω «μη κερδοσκοπικής» οργάνωσης, που ιδρύθηκε με απόφαση της Αμερικανικής Γερουσίας.

Το παραπάνω ειδησεογραφικό πρακτορείο πληροφορεί πως επίτιμος πρόεδρος του παραπάνω Ιδρύματος είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Μπους, ενώ στις λίστες των ιδρυτών του βρίσκονται οι πρώην Πρόεδροι της Λετονίας, Γκούντις Ούλμανις, της Λιθουανίας, Βιτάουτας Λαντσμπέργκις, της Εσθονίας, Λέναρτ Μέρι, της Πολωνίας, Λεχ Βαλέσα και άλλοι. Το δε μνημείο θα καταλαμβάνει 900 τετραγωνικά μέτρα στο κέντρο της Ουάσιγκτον και θα στοιχίσει 700 χιλιάδες δολάρια.

Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά, που η κυβέρνηση της Λετονίας δείχνει το ενδιαφέρον της για την Ιστορία και τα μνημεία. Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι έχει ανεγείρει μνημείο προς τιμήν των λετονικών «λεγεώνων των Ες-Ες» στην περιοχή «Λέστενε» (βλέπε «Ρ», 16/5/2004).

Ούτε είναι η πρώτη φορά, που η κυβέρνηση της Λετονίας συνεργάζεται με τις ΗΠΑ στην αναθεώρηση της Ιστορίας. Οπως έχει αποκαλύψει στο παρελθόν ο «Ρ» (8/5/2005), με χρήματα των Αμερικανών και κρατικών υπηρεσιών της Λετονίας, έγινε στη χώρα αυτή η έκδοση του βιβλίου «Η ιστορία της Λετονίας στον 20ό αιώνα», που επιδιώκει να παρουσιάσει την «επίσημα» αναγνωρισμένη κι «αποκομμουνιστικοποιημένη» ιστορία της Λετονίας και στην πραγματικότητα με τον πιο χοντροκομμένο τρόπο προωθεί την παραχάραξή της. Εκεί, μεταξύ των άλλων, το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Σαλασπίλς της Λετονίας, όπου έχασαν τη ζωή τους 100 χιλιάδες άνθρωποι, παρουσιάζεται ως «αναμορφωτικό ίδρυμα».

Δεν υπήρχε, λοιπόν, καμία αμφιβολία για το ότι η σημερινή κυβέρνηση της Λετονίας (τύπου «απαρτχάιντ», όπου για ρατσιστικούς λόγους δεν έχει πολιτικά δικαιώματα ο ένας στους πέντε ανθρώπους) δε θα συμμετείχε στην αντικομμουνιστική «σταυροφορία» των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών.