Προφανώς, όμως, όλα όσα αναφέρονται στο προηγούμενο σχόλιο είναι «ψιλά» γράμματα για την «Αυγή». Τόσο «ψιλά», ώστε να «ξεχνά» και τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου. Οπως το γεγονός, πως υπήρξε τότε «ενωτική πολιτική» της ΕΔΑ έναντι της Ενωσης Κέντρου, αλλά μην έχοντας το σωστό πολιτικό προσανατολισμό και περιεχόμενο, μετέτρεψε την πρώτη σε «ουρά» της δεύτερης, με αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη και παρέμβαση του λαϊκού κινήματος στις εξελίξεις εκείνης της περιόδου και, βέβαια, χωρίς να αποτρέψει τη δικτατορία.

Και για να ξανάρθουμε στις επίμαχες δηλώσεις του Λ. Κύρκου. Πέρα από τις ιστορικές ανακρίβειες, εκφράζουν ουσιαστικά την αρνητική άποψή του στο θεμελιακό ζήτημα της αναγκαιότητας ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, ως επαναστατικής πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης. Αποψη, που την έχει πολλές δεκαετίες τώρα και την έχει υπερασπιστεί με κάθε τρόπο και μέσο, είτε όταν βρισκόταν στο ΚΚΕ, είτε αργότερα. Αλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές, που έβαλε «πλάτη» σε προσπάθειες διάλυσης του ΚΚΕ, με τελευταία την περίοδο 1990 - '91. Προφανώς, όμως, η αντίληψη αυτή δεν αφορά μόνο τον Λ. Κύρκο. Εχει διαποτίσει - στον έναν ή άλλο βαθμό - τόσο τον ΣΥΝ, όσο και την «Αυγή»...