Μέχρι τώρα φρόντιζε να διατηρεί την εικόνα του «καλό παιδί - χαρά γεμάτο» περιορίζοντας τις αναφορές του σε ζητήματα που αφορούν στο νέφος, στο κυκλοφοριακό, στον καλλωπισμό της πόλης, ό,τι, δηλαδή, θα έλεγε και ο εκπρόσωπος ενός πολιτιστικού συλλόγου γειτονιάς. Ετσι, όμως, δε διαμορφώνεις εικόνα πολιτικού παράγοντα που πράγματι διεκδικεί να παίξει ρόλο στα δημοτικά πράγματα μιας τερατούπολης σαν την Αθήνα. Κάποια στιγμή, λοιπόν, έπρεπε να μιλήσει και για πιο μεγάλα ζητήματα. Και μίλησε: «Το να αξιοποιήσει κανείς τη δυνατότητα μέσα σε μια ελεύθερη αγορά να γίνουν κάποιες συνεργασίες του δήμου με ιδιώτες, προκειμένου να ωφεληθούν οι πολίτες, είναι κάτι που μπορούμε να το δούμε», είπε. Τι είπε, δηλαδή; Οτι η πολιτική των συμπράξεων με το ιδιωτικό κεφάλαιο που προωθεί η ΝΔ και στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, είναι η πολιτική εντός της οποίας θα κινηθεί και ο ΣΥΝ. Ακριβώς! Πρόκειται για τον υποψήφιο δήμαρχο Α. Τσίπρα (το απόσπασμα από συνέντευξή του προχτές στην «Ελευθεροτυπία»), τον οποίο διάφοροι πασχίζουν να προβάλουν ως τη «ριζοσπαστική» υποψηφιότητα.

Για να αποδειχθεί για μία ακόμη φορά πως όταν και στην Αυτοδιοίκηση αρνείσαι να δεις την κρατική μηχανή που δουλεύει από και για το κεφάλαιο, σε βάρος του εργαζόμενου πληθυσμού, τότε αναγκαστικά μιλάς γενικά για «οικουμενικά» προβλήματα, που βεβαίως ζητούν και «οικουμενικές» λύσεις, στο διά ταύτα, όμως, λύσεις που ενιαία προωθούν όσοι βλέπουν εαυτόν σε ρόλο διαχειριστή της υπάρχουσας κατάστασης και που μόνο για λόγους ψηφοθηρίας εκφράζονται με «διαφορετικά» πολιτικά σχήματα.

Κι επειδή πολλή σπέκουλα, γίνεται, τελευταία, με συνθήματα αρπαγμένα από διακηρύξεις της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», να θυμίσουμε σ' όσους μόνο ως κάπηλοι θυμούνται τον Λεων. Αυδή, ότι το κάλεσμα στους Αθηναίους να διεκδικήσουν την πόλη τους συνοδευόταν από τη φράση ότι η «Συμπαράταξη» «εκφράζει την αντίσταση στα μεγάλα συμφέροντα και στους πολιτικούς εκφραστές τους, στην ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών, στην υπερφορολόγηση, στην κατεδάφιση των εργασιακών και των κοινωνικών δικαιωμάτων»...