Το σκάνδαλο των υποκλοπών παίρνει τα χαρακτηριστικά όλων όσοι εμπλέκονται. Ακόμη μία φορά για τη λύση ενός αινίγματος γίνεται η επίκληση ενός αυτόχειρα, στη σκιά του οποίου γεννιέται μια θεατρική πράξη.

Το έργο το γνωρίζουν όλοι, τόσο οι βουλευτές-ηθοποιοί της κυβέρνησης, όσο και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι μοιράζονται τους ρόλους με επιδαύριο ταμπεραμέντο. Στους ρόλους των λεονταριστών εμφανίζονται οι Εβερτ και Κακλαμάνης, που ζητάνε να φυλακιστεί αμέσως ο Κορωνιάς, ενώ αυτός, με τη σειρά του, στο ρόλο του διευθυντή της Βόνταφον, πραγματικά ξεπερνά εαυτόν, υποδυόμενος ταυτόχρονα τον θύτη και το θύμα, που γνωρίζει πως κανείς δεν μπορεί να τον αγγίξει γιατί τους έχει όλους στο χέρι. Κατά τη διάρκεια του έργου, γνωστοί δημοσιογράφοι σε ρόλο παπαγάλων σχηματίζουν τον απαραίτητο Χορό που σχολιάζει το δράμα. Το έργο που υπέγραψαν οι Βουλγαράκης και Καραμανλής έχει τον τίτλο «Ολοι γνώριζαν», εννοώντας εμάς, τους πολίτες αυτής της γενικευμένης ψευδαίσθησης που με θράσος αποκαλούν Δημοκρατία.

Το σκάνδαλο, που παίρνει, όπως φαίνεται, το δρόμο για το νεκροταφείο μία μόνο έκπληξη παρουσίασε: Tον αυτόχειρα, που αρνήθηκε να προσχωρήσει στην ομαδική τυφλότητα της Βόνταφον, είτε γνώριζε είτε όχι τη συμμετοχή της πολιτείας στην ολική αυτή τύφλωση. Τίποτε άλλο, απολύτως τίποτε άλλο.