Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό ελληνικό κόμμα που εγκαίρως όχι μόνο προειδοποίησε τον ελληνικό λαό για την επέμβαση στο Ιράκ και τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, αλλά πρωτοστάτησε στην οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης του αντιπολεμικού - φιλειρηνικού κινήματος, δίνοντας το πραγματικό και σε όφελος των συμφερόντων του ελληνικού λαού, αλλά και του λαού του Ιράκ, περιεχόμενο της αντιπολεμικής δράσης. Γιατί δε στάθηκε στο «πασιφιστικό» σύνθημα «ΟΧΙ στον πόλεμο», αλλά πρόβαλε το αίτημα «Εξω η Ελλάδα από τον πόλεμο», γεγονός που αν συνέβαινε θα δυσκόλευε τους Αγγλοαμερικανούς στην ιμπεριαλιστική επιχείρηση κατά του λαού του Ιράκ, στην οποία σημαντικό ρόλο είχε η βάση της Σούδας και όχι μόνο. Ετσι εξέφραζε στην πράξη το διεθνισμό του, στη συγκεκριμένη στιγμή, προς τον ιρακινό λαό. Ταυτόχρονα, αποκάλυπτε το γιατί η ελληνική άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί εκφραστές της έδιναν «γην και ύδωρ» στους ιμπεριαλιστές συμμάχους της, αφού προσδοκούσαν οφέλη διάφορα τμήματα του κεφαλαίου, από τον εφοδιασμό με πετρέλαιο του στρατού εισβολής και κατοχής, μέχρι και την προσδοκία συμμετοχής στη λεία, από την ανοικοδόμηση μετά το τέλος του πολέμου. Σήμερα βεβαίως μεταφέρονται και επισκευάζονται στην Ελλάδα τα στρατιωτικά οχήματα του στρατού κατοχής. Γερές κονόμες δηλαδή. Ταυτόχρονα, πρόβαλε το σύνθημα «κάθε λαός έχει το δικαίωμα να επιλέγει μόνος του το κοινωνικοπολιτικό του σύστημα», δείχνοντας ότι είναι αποκλειστικά υπόθεση του ιρακινού λαού το πώς θέλει να ζήσει και ενισχύοντας στη συνείδηση του ελληνικού λαού την ανάγκη να αγωνίζεται κατά κάθε ιμπεριαλιστικής επέμβασης και συμμετοχής των ελληνικών κυβερνήσεων σ' αυτήν, επειδή ακριβώς είναι δική του υπόθεση το δικό του μέλλον.

Συνέβαλε έτσι στην ετοιμότητα που επέδειξαν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην αντίδρασή τους αλλά και στη μαζικότητα των κινητοποιήσεων με αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, οι οποίες συγκλόνισαν τη χώρα. Σ' αυτή την κατεύθυνση αξιοποιήθηκε η πολιτική εξόρμηση που ξεκίνησε το Γενάρη του 2003, με αφορμή τη δημοσιοποίηση Απόφασης της ΚΕ για την ελληνική προεδρία στην ΕΕ.

Πέραν της δράσης του στην Ελλάδα το ΚΚΕ πρωτοστάτησε και στο διεθνή συντονισμό δράσης κομμουνιστικών, εργατικών κι αριστερών κομμάτων. Στις αρχές του Φλεβάρη 2003 δόθηκε στη δημοσιότητα κοινό ανακοινωθέν 38 αρχικά κομμάτων με τίτλο «STOP στον επιθετικό πόλεμο κατά του Ιράκ», όπου συνομολογείται η δέσμευση για ανάπτυξη πρωτοβουλιών και ένταση της αντιπολεμικής καμπάνιας. Το ανακοινωθέν, που συγκέντρωσε τελικά υπογραφές 63 κομμάτων από 44 χώρες, ενώ υποστηρίχτηκε από διάφορες οργανώσεις και πλατφόρμες διεθνώς, επιδόθηκε στον πρόεδρο της Βουλής Απ. Κακλαμάνη από τη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σε συνάντηση που είχαν. Στο πλαίσιο της Βουλής η Αλ. Παπαρήγα είχε καταθέσει και Επίκαιρη Ερώτηση προς τον πρωθυπουργό ρωτώντας τον εάν προτίθεται να κλείσει τη βάση της Σούδας και να σταματήσει κάθε διευκόλυνση για τη διεξαγωγή του πολέμου κατά του Ιράκ, ενώ είχε ζητήσει και διεξαγωγή συζήτησης για το θέμα.

Εξάλλου, το αίτημα για μη εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο και διακοπή κάθε διευκόλυνσης που παρείχε έως τότε διαπερνούσε όλη τη δραστηριότητα του ΚΚΕ. Από τις ανακοινώσεις και τις συνεντεύξεις Τύπου έως τις περιοδείες στα εργοστάσια και στις συνοικίες. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ δούλευαν πυρετωδώς με στόχο το αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα να προσλάβει διαστάσεις παλλαϊκού ξεσηκωμού. Οπως και συνέβη από το πρώτο κιόλας συλλαλητήριο στις 15 του Φλεβάρη, αλλά και μετά στις 15 του Μάρτη, αργότερα το τετραήμερο δράσης από 19 έως 22 του Μάρτη. Τότε που η προτροπή «με την πρώτη βόμβα όλοι στους δρόμους» γίνεται συγκλονιστική πραγματικότητα και μετατρέπει την Αθήνα σε μια πόλη που διαδηλώνει απ' άκρη σ' άκρη της.

Δύο μέρες πριν το πρώτο συλλαλητήριο, στις 13 του Φλεβάρη, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ παρεμβαίνει με ανακοίνωσή του καταγγέλλοντας στον ελληνικό λαό ότι ο αμερικανικός και ο βρετανικός ιμπεριαλισμός και άλλοι συνεργούν σε ένα έγκλημα, που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα και τα δικαιώματα, αλλά και με τις διαθέσεις των λαών.

Στην ανακοίνωση καταδεικνύονται οι αιτίες του πολέμου, που είναι η διανομή των πετρελαίων και ο απόλυτος στρατηγικός έλεγχος της Μέσης Ανατολής, με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας, και σημειώνεται ότι ο πόλεμος που οργανώνεται είναι η άλλη πλευρά και η συνέχεια της βάρβαρης πολιτικής που υλοποιεί το κεφάλαιο σε κάθε χώρα.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει στον ελληνικό λαό πως οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών κρατών, εκδήλωση των οποίων αποτελούσαν οι διαφωνίες στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, είναι αντιθέσεις ανάμεσα σε ληστές για το μοίρασμα της λείας. Γεγονός που επιβεβαιώνεται λίγες μέρες μετά με την απόφαση των «15» της ΕΕ, οι οποίοι επικέντρωσαν την ανησυχία τους στο μοίρασμα της λείας του πολέμου και της μετέπειτα ανοικοδόμησης του Ιράκ, όπως κατήγγειλε τότε σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στηλιτεύονταν η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ γιατί με δική τους ευθύνη και συναίνεση η Ελλάδα συμμετείχε στην προετοιμασία του πολέμου. Και απέναντι σ' αυτή την πραγματικότητα το ΠΓ ρίχνει το σύνθημα «ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!», με αιτήματα: Να απαιτήσουμε να σταματήσει κάθε διευκόλυνση από την ελληνική κυβέρνηση στους επιδρομείς! Να μη διατεθεί ούτε μια σπιθαμή από το έδαφος, τον αέρα και τη θάλασσα της χώρας στα στρατεύματα του ολέθρου και του θανάτου! Να κλείσει η βάση της Σούδας! Αλλά και: «ΟΧΙ» ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ! «ΟΧΙ» ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ «ΕΙΡΗΝΗ»! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΙΡΑΚ! «ΝΑΙ» ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ ΛΑΟΥ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΟΥ! ΤΟΝ ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΪΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ Ο ΙΡΑΚΙΝΟΣ ΛΑΟΣ! «ΝΑΙ» ΣΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.