Ο ξεσηκωμός ενάντια στην τότε ισχυρή και κραταιά «νέα τάξη πραγμάτων» της οθωμανικής αυτοκρατορίας, των κοτζαμπάσηδων και της «Ιερής Συμμαχίας», έγινε γιατί ο λαός «παράκουσε» και αγνόησε τις φωνές της υποταγής που παρουσιάζονταν με το προσωπείο της «φρονιμάδας» και του «ρεαλισμού».

Καμιά υποταγή στους αντιδραστικούς στόχους της ΕΕ για την «ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία» και την «απελευθέρωση της δράσης του κεφαλαίου». Απεγκλωβισμός από τα κόμματα που την υποστηρίζουν και την υλοποιούν. Αυτός είναι ο δικός τους μονόδρομος που οδηγεί στη γενική οπισθοδρόμηση, στην αφαίρεση των στοιχειωδών δικαιωμάτων της λαϊκής οικογένειας. Ο λαός μας έχει τη δύναμη και μπορεί να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Με τη δική του αντιιμπεριαλιστική συμμαχία και την αποφασιστική του πάλη μπορεί να απαλλαγεί από τα δεινά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και να κατακτήσει ένα μέλλον που θα του ανήκει, χωρίς ανεργία, φτώχεια και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η εποχή μας, οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, απαιτούν ριζικές αλλαγές στην εξουσία και στην οικονομία. Κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και λαϊκή εξουσία. Μόνο έτσι ο λαός θα είναι ελεύθερος και θα ορίζει αυτός το πώς θα διανεμηθεί ο πλούτος που παράγει.

ΑΘΗΝΑ 23/03/2006

Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ