ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του απεσταλμένου μας Παναγιώτη ΚΑΚΑΛΗ).--

«Να στρώσουμε ένα κόκκινο χαλί για τις επιχειρήσεις». Η φράση - μνημείο πλέον του προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, την περασμένη Τετάρτη, αποδίδει τη μισή αλήθεια για τις αποφάσεις της Εαρινής Συνόδου Κορυφής της ΕΕ.

Η άλλη μισή - που ποτέ δεν ειπώθηκε από κάποιο κοινοτικό αξιωματούχο αλλά βγαίνει αβίαστα από τα κείμενα που εγκρίθηκαν - είναι «ας γκρεμίσουμε τα ασφαλιστικά συστήματα και δικαιώματα, ας σαρώσουμε τις εργασιακές σχέσεις».

Ενα χρόνο μετά την «αναθεωρημένη» Στρατηγική της Λισαβόνας οι ηγέτες των 25 κρατών - μελών διαπίστωσαν με ικανοποίηση ότι έχει προχωρήσει η υλοποίηση των «ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών» από όλες τις κυβερνήσεις και φρόντισαν να πάρουν όλα τα μέτρα για να συνεχίσουν με πιο εντατικούς ρυθμούς.

Βασικός μοχλός τα «εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων» που περιλαμβάνουν όλες τις δεσμεύσεις που απαιτεί η «Λισαβόνα». «Τώρα που έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων (ΕΠΜ) είναι σημαντικό να διατηρηθεί η δυναμική της αποτελεσματικής, έγκαιρης και συνολικής εφαρμογής τους και ενδεχομένως με την ενίσχυση των μέτρων που προβλέπονται στα ΕΜΠ» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο των συμπερασμάτων.

Οι «25» εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για «το γεγονός ότι όλα τα κράτη - μέλη εκπόνησαν ταχέως τα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων βάσει των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών. Ταυτόχρονα όμως, υιοθέτησαν την εισήγηση της Κομισιόν που φέρει τον τίτλο «Ωρα να ανεβάσουμε ταχύτητα», η οποία προσδιορίζει με σαφήνεια και το «επόμενο βήμα» σε ό,τι αφορά τις «μεταρρυθμίσεις» (διάβαζε καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις) στην αγορά εργασίας, στην κοινωνική ασφάλιση, στην Παιδεία, στην «απελευθέρωση» της δράσης των μονοπωλίων.

Στην πράξη, με τις αποφάσεις τους, οι «25» τάχθηκαν στο πλευρό του ντε Βιλπέν επιβεβαιώνοντας την αρραγή (ταξική) ενότητά τους όταν βρίσκονται απέναντι στους λαούς.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο νόμος του Γάλλου πρωθυπουργού για τις ελεύθερες απολύσεις των νέων.

Αξίζει να επισημανθεί ότι η πολυδιαφημισμένη πρόταση - στόχος για προσφορά εργασίας σε κάθε άνεργο νέο μέσα σε έξι μήνες από τη στιγμή που θα μείνει άνεργος, στην πραγματικότητα είναι ένας εφιάλτης. Ακριβώς γιατί οι «θέσεις εργασίας» που θα προσφέρονται είτε θα είναι μερικής είτε ανασφάλιστης είτε απλήρωτης εργασίας. Το βέβαιο είναι ότι δε θα είναι σταθερή και πλήρης εργασία.

Αυτό είναι και το πραγματικό περιεχόμενο του νεόκοπου όρου Flexicurity (ευελισφάλεια) από τη σύμπτυξη των λέξεων ευελιξία και ασφάλεια. Αυτό που κυριαρχεί στην πράξη όπως είναι ευνόητο και το πρώτο συνθετικό, η ευελιξία στην αγορά εργασίας.

Εκτός των άλλων είναι η ίδια η εισήγηση της Κομισιόν που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών και ανατροπών. Μάλιστα, προαναγγέλλει και την «προσαρμογή» της εργασιακής νομοθεσία ώστε να νομιμοποιηθεί ο εργασιακός μεσαίωνας.

Με στόχο «τη σύγκλιση απόψεων ως προς το συμβιβασμό της ευελιξίας με την εργασιακή ασφάλιση» θα υποβάλλει μέχρι το τέλος του 2007 έκθεση που θα έχει τα ακόλουθα στοιχεία:

1. «Ενα σύγχρονο εργατικό δίκαιο, που προβλέπει αρκετά ευέλικτες εργασιακές ρυθμίσεις καθώς και μείωση της κατάτμησης της αγοράς εργασίας που θα επιτρέπει στα άτομα να αξιοποιούν καλύτερα τις συνθήκες απασχόλησης καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους» (!)

2. «Η δημιουργία αξιόπιστων συστημάτων διά βίου μάθησης... Τα κράτη - μέλη πρέπει να τηρήσουν τη δέσμευσή τους να χαράζουν συνολικές στρατηγικές διά βίου μάθησης έως το τέλος του 2006».

3. «Τα σύγχρονα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης που θα πρέπει να συνδυάζουν την ανάγκη διευκόλυνσης της κινητικότητας στην αγορά εργασίας με την εξασφάλιση επαρκούς στήριξης του εισοδήματος».

Παρόμοιες είναι και οι αναφορές στο κείμενο των συμπερασμάτων όπου τα τα κράτη - μέλη «καλούνται να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», ενώ υπογραμμίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν συστηματικότερα στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων συνολικές στρατηγικές για τη βελτίωση της προσαρμοστικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων.

Στο πνεύμα αυτό κινείται και η αναφορά που γίνεται στην οδηγία Μπολκενστάιν (για την απελευθέρωση των υπηρεσιών), όπου δεν κρύβεται η βούληση να «διορθωθούν» τα όποια «αρνητικά» στοιχεία υπήρχαν στην πρόσφατη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου. Για το σκοπό αυτό ανατέθηκε στην Κομισιόν «να υποβάλει τροποποιημένη πρόταση για την οδηγία "Υπηρεσίες" βασιζόμενη σε μεγάλο βαθμό (!) στην πρώτη ανάγνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

Με λίγα λόγια, σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις αυτό που προωθείται δυναμικά είναι οι ευέλικτες συμβάσεις εργασίας, η στήριξη της μερικής απασχόλησης, η «βελτίωση της προσαρμοστικότητας»!...

Χέρι χέρι συμβαδίζουν και οι αποφάσεις για την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει ότι πρέπει να εφαρμοστούν στρατηγικές παράτασης του επαγγελματικού βίου» τονίζεται στο κείμενο των συμπερασμάτων, διευκρινίζοντας ότι «θα πρέπει να εξεταστούν τα κίνητρα για την παράταση του επαγγελματικού βίου, η σταδιακή συνταξιοδότηση και η μερική απασχόληση».

Επίσης το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί τα κράτη - μέλη «να αναπτύξουν μια προσέγγιση κύκλου ζωής απέναντι στην εργασία, διευκολύνοντας την ομαλή μετάβαση στην απασχόληση σε όλη την επαγγελματική ζωή και οδηγώντας σε αύξηση του συνολικού αριθμού εργατοωρών στην οικονομία».

Πιο ξεκάθαρη η έκθεση της Κομισιόν: «Στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων των δημόσιων συνταξιοδοτικών συστημάτων τους, τα κράτη - μέλη πρέπει να ενισχύσουν τα χρηματοδοτικά κίνητρα ούτως ώστε οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας να παραμείνουν ενεργοί, πρέπει να επιδιώξουν στενότερο συσχετισμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και του προσδόκιμου ζωής των συνταξιούχων, για παράδειγμα με την προσαρμογή της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης και να περιορίσουν συγχρόνως τις δυνατότητες πρόωρης συνταξιοδότησης».

Το χειρότερο όμως, η σαφέστατη απόδειξη των «25» να περικοπούν οι δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για να επιτευχθεί «η δημοσιονομική εξυγίανση» και η «μείωση ελλειμμάτων»

Στο κεφάλαιο περί «εξασφάλισης υγιών και βιώσιμων δημόσιων οικονομικών» καλούνται τα κράτη - μέλη να προχωρήσουν «σε συνολικές μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας», ενώ χαιρετίζει τις «μεταρρυθμίσεις των συστημάτων σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης».

Μέχρι το τέλος του 2006 η Κομισιόν καλείται «να προβεί σε συνολική αξιολόγηση της βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών των κρατών - μελών» και άρα πρέπει να θεωρείται σίγουρη νέα ένταση των περικοπών στις κοινωνικές και ασφαλιστικές δαπάνες.

Μεταξύ των βασικών προτάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το επόμενο διάστημα είναι η «ρυμούλκηση» και υποταγή των Πανεπιστημίων στις ανάγκες των μονοπωλίων.

«Εως το τέλος του 2007, τα Πανεπιστήμια θα πρέπει να εξουσιοδοτηθούν και να ενθαρρυνθούν να αναζητήσουν συμπληρωματικές πηγές χρηματοδότησης στον ιδιωτικό τομέα», τονίζεται στην έκθεση της Κομισιόν. Επίσης «πρέπει να αρθούν τα νομικά και άλλα εμπόδια για τη δημιουργία δημόσιων - ιδιωτικών συμπράξεων μεταξύ των Πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων». Πιο ξεκάθαρη έκφραση βούλησης δεν μπορούσε να υπάρξει. Την ίδια στιγμή ζητείται από τα κράτη - μέλη να αναφέρουν ρητώς στα «εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων» μέτρα «για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος».

Γενικότερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει «την ανάγκη δημιουργίας ενός γενικού θετικού επιχειρηματικού κλίματος και των κατάλληλων γενικών προϋποθέσεων που θα διευκολύνουν και θα ενθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα. Γι' αυτό καλεί τα κράτη - μέλη «να ενισχύσουν τα αντίστοιχα μέτρα, μεταξύ άλλων μέσω επιχειρηματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης σε ενδεδειγμένο επίπεδο σπουδών».

Ακριβώς αυτό είπε και ο Μπαρόζο με μια φράση...