Η γερακίνα του Λευκού Οίκου ήρθε, είδε, παρήγγειλε και απήλθε. Από την πλευρά της διεκπεραίωσε την «εργασία» της, τα αποτελέσματα της οποίας θα αξιολογηθούν από τους προϊσταμένους της. Τις επιπτώσεις της «γραμμής» που έδωσε σε Ελλάδα και Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα νιώσουν σύντομα στο πετσί τους οι δύο λαοί, όπως και όσες χώρες επιλέγονται να εμπλακούν στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση με πολλά, μα πάρα πολλά βαρίδια αρκείται σε μισόλογα και κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Αλλά κοντός ψαλμός αλληλούια. Το ΠΑΣΟΚ πιστό στη γραμμή του γελοίου που υπηρετεί εδώ και μια εικοσαετία. Εχοντας δώσει γην και ύδωρ στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ σήμερα κάνει λόγο για εθνική υποτέλεια! Το μαχητικό της «παρών» έδωσε η Αριστερά, με το ΠΑΜΕ να γελοιοποιεί (για άλλη μια φορά) τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με το πανό στο Μέγαρο. Οι πάνω από 200 πιστοποιημένες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αλήθεια πού ήταν; Εψαχναν βατράχια και παπαρούνες, λόγω άνοιξης, και δεν ευκαιρούσαν. Μια άλλη φορά ίσως;

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει πιστωθεί κατά καιρούς με αποφάσεις τουλάχιστον απαράδεκτες και περίεργες. Ορισμένες φορές έχει κρατήσει τα προσχήματα. Τον τελευταίο καιρό, όμως, εκτίθεται όλο και περισσότερο. Αλήθεια τι συμβαίνει με την άδεια χάραξης ασφαλτόδρομου μήκους 13 χιλιομέτρων στον Ολυμπο, που θα φτάνει μέχρι ύψος 2.100 μέτρων. Τι ακριβώς και κυρίως ποιους εξυπηρετεί;

Νέα καμπάνα από την ΕΕ για τις ανεξέλεγκτες χωματερές που εξακολουθούν να λειτουργούν στη χώρα μας, αποδεικνύοντας την περιβαλλοντική πολιτική του ΠΑΣΟΚ για 20 χρόνια και τώρα της ΝΔ. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αριθμός τους. Κάθε φορά διαβάζουμε και διαφορετικό νούμερο. Είναι βέβαιο ότι είναι πάνω από 1.100. Ούτε τον ακριβή αριθμό δε μπορούν να προσδιορίσουν. ΧΥΤΑ θα φτιάξουν και μάλιστα σε έναν χρόνο που ζητούν οι Βρυξέλλες;

Από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα», περίπου πριν ένα μήνα, κυκλοφόρησε το εν λόγω βιβλίο (300 σελ.), με την υπογραφή της πανεπιστημιακού Ε. Φλογαΐτη. Η αμφιλεγόμενη έννοια της αειφόρου ανάπτυξης τείνει να υποκαταστήσει την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, ένα σχετικά νέο επιστημονικά πεδίο και οι προθέσεις ως προς αυτό, αν δεν είναι εκ του πονηρού είναι προς το παρόν αδιευκρίνιστες. Στο παρόν βιβλίο η συγγραφέας κάνει μια συστηματική παρουσίαση των σχετικών εννοιών και παραθέτει πλουσιότατη βιβλιογραφία χρησιμότατη τόσο για τους υποστηρικτές της «αειφορίας», όσο και για τους κριτικά αντιμετωπίζοντες τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της ΠΕ.