Μπορεί ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ να μην τα βρήκαν στην ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου, φαίνεται όμως πως συμφωνούν απόλυτα στο ρόλο της Αυτοδιοίκησης, στα πλαίσια μάλιστα των «διαδικασιών της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της εξελικτικής πορείας των θεσμών μέσα σε αυτή» - όπως τονίζεται στο σχέδιο ψηφίσματος του συνεδρίου που αναβλήθηκε. Κι αυτός ο ρόλος δεν είναι άλλος από τη λειτουργία του θεσμού ως εύρωστης επιχείρησης, η οποία, προφασιζόμενη τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχει στους δημότες, θα απαιτεί τα αντίστοιχα οικονομικά ανταλλάγματα. Και όποιος έχει αγοράζει...

Στην πράξη, η άσκηση του συγκεκριμένου ρόλου προϋποθέτει για τις ηγεσίες των παραπάνω οργάνων, την «οικονομική χειραφέτηση της Αυτοδιοίκησης από τις κρατικές χρηματοδοτήσεις» - όπως σημειώνεται στο σχέδιο ψηφίσματος. Απροκάλυπτα δηλαδή επιδιώκεται το τέλος της κρατικής επιχορήγησης (πενιχρής έτσι κι αλλιώς) του θεσμού, αντί για τη σημαντική αύξησή του. Κάτι που θα σημάνει τη βάρβαρη επιδρομή στην τσέπη των δημοτών - πελατών πλέον, αλλά και την αλλοίωση του λαϊκού χαρακτήρα του θεσμού, ο οποίος δε σημαίνει εύρωστη επιχείρηση, αλλά εξουσία δράσης σε όφελος των δημοτών.

Μάλιστα, η παραπάνω θέση προβάλλεται στο σχέδιο ψηφίσματος και με τον ιδεολογικό μανδύα της «χειραφέτησης» της Αυτοδιοίκησης «από την πολιτική βούληση της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας και από τους μηχανισμούς εξάρτησης και πελατειακών σχέσεων που δημιουργούν οι κρατικές χρηματοδοτήσεις». Ομως, οι ίδιοι... ζηλωτές της «χειραφέτησης» αρνούνται να παλέψουν για το διπλασιασμό κατ' αρχήν της επιχορήγησης που λαμβάνουν οι δήμοι από τον κρατικό προϋπολογισμό, η οποία δε θα έχει τη μορφή ποσοστών φόρων ή επιμέρους επιχορηγήσεων (άρα και ρουσφετιών ή πελατειακών σχέσεων), αλλά συγκεκριμένου ποσοστού επί του συνόλου του κρατικού κορβανά.