Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ στο ζήτημα της ανεργίας είναι γνώστη σε εργαζόμενους και άνεργους από την καλή και από την ανάποδη. Μια πολιτική δεσμευμένη μέχρι κεραίας στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, όπως επιβεβαίωσε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο και η πρόσφατη αναδίπλωση της κυβέρνησης από την αρχική της δέσμευση να νομοθετήσει την πρόωρη συνταξιοδότηση των ανέργων της κλωστοϋφαντουργίας στη Νάουσα. Αντ' αυτού, αρκέστηκε σε μια «εισοδηματική ενίσχυση» για μερίδα μόνο των ανέργων.

Σ' αυτή τη λογική κινείται και η πρόταση για τη δημιουργία ενός Ειδικού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, την οποία αποδέχτηκαν στην πρόσφατη συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση οι «κοινωνικοί εταίροι». Σύμφωνα με την πρόταση, η πατρότητα της οποίας ανήκει στα ευρωενωσιακά όργανα, το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης θα απευθύνεται μόνο σε ανέργους άνω των 50 χρονών που προέρχονται από κλάδους και περιοχές με μεγάλη ανεργία και μόνο όταν έχουν ήδη εξαντληθεί όλα τα υπόλοιπα μέτρα ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η παροχή της ενίσχυσης (μέχρι το 80% του τελευταίου μισθού) θα προϋποθέτει τη δέσμευση του άνεργου να απασχοληθεί σε οποιαδήποτε εργασία και με οποιουσδήποτε όρους του υποδείξει ο ΟΑΕΔ, οπότε και θα διακόπτεται ή θα προσαρμόζεται το επίδομα. Οι πόροι του Ταμείου θα προέρχονται από κονδύλια κοινοτικών προγραμμάτων ή μέσω του υπό σύσταση Ευρωπαϊκού Ταμείου για την παγκοσμιοποίηση, από μερική αναδιάταξη των κοινωνικών πόρων και από τον τακτικό προϋπολογισμό.

Πρόκειται για κοροϊδία σε βάρος των χιλιάδων ανέργων, που στόχο έχει να φιλοδωρήσει με ελεημοσύνες εκείνους τους άνεργους που από κάτω τους χάσκει το χάσμα της εξαθλίωσης καθώς είναι πλέον αδύνατο να ξαναβρούν δουλιά με όρους που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και στην προηγούμενη εργασία τους. Η ΝΔ επιδιώκει μ' ένα σμπάρο να χτυπήσει πολλά τρυγόνια:

• Να συγκαλύψει την ανεργία που η πολιτική της δημιουργεί.
• Να βγάλει λάδι τη στρατηγική επιλογή επιδότησης των εργοδοτών στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας.
• Να φέρει περισσότερους άνεργους στο κατώφλι των «ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση», αφού θα υποχρεώνονται να δέχονται οποιαδήποτε δουλιά προκειμένου να παίρνουν για κάποιο διάστημα την ελεημοσύνη του ταμείου.
• Να εγκλωβίσει εργαζόμενους και άνεργους στη λογική του «μικρότερου κακού» σε σχέση με τις συνέπειες της ανεργίας.

Πρόκειται για πρόταση η οποία σε τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει τη συνθήκες μέσα στις οποίες ζουν σήμερα χιλιάδες νοικοκυριά ανέργων.