«Αναβάθμιση» των Δημοτικών Ιατρείων σε «Κέντρα Υγείας», με παραλλαγές της ήδη εφαρμοζόμενης πολιτικής, προσθέτοντας δόσεις «εθελοντισμού» και με «όραμα» τη δημιουργία δικτύου Ιατρείων, έξω από ένα ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, παρουσίασε χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με το ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας.

Πρόκειται για προτάσεις που ήδη έχουν ακουστεί από υποψήφιους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύοντας, για μια ακόμη φορά, ότι δε διαφοροποιείται ουσιαστικά η πολιτική του ΣΥΝ απ' αυτήν των κομμάτων του κεφαλαίου. Παράλληλα, σε κανένα σημείο δεν έκανε λόγο για την ανάγκη ανάπτυξης αγωνιστικής διεκδικητικής πρότασης για τη θέσπιση ενιαίου δημόσιου συστήματος Υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης που σε αυτό θα είναι οργανικά ενταγμένες η πρόληψη, η πρωτοβάθμια και η επείγουσα φροντίδα Υγείας.

Ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε, στην ουσία, τα Δημοτικά Ιατρεία να αναλάβουν την πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας: «Η Αθήνα», είπε, «με κέντρο το Δημοτικό της Νοσοκομείο ("ΕΛΠΙΣ"), τον Οργανισμό Αγωγής Υγείας του Δήμου και με το δίκτυο των Δημοτικών Ιατρείων, θα μπορούσε να εγγυηθεί στους κατοίκους και τους επισκέπτες της υψηλού επιπέδου πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας».

Στο πλαίσιο αυτό, πρότεινε το διπλασιασμό των δημοτικών ιατρείων (από εφτά που είναι σήμερα σε 14) και το «μετασχηματισμό» τους σε «Κέντρα Υγείας της γειτονιάς». Επιπλέον, πρότεινε τη σύνδεσή τους με το Δημοτικό Νοσοκομείο «ΕΛΠΙΣ» και το ΕΣΥ, λέγοντας ότι «η συμπόρευση δημοτικού και δημόσιου τομέα Υγείας μπορεί να είναι αποδοτική». Μόνο που ήδη αυτή η συμπόρευση είναι εμπορευματοποιημένη αφού στο ΕΣΥ με χίλιους δυο τρόπους έχει εισχωρήσει το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον τομέα Υγείας. Ετσι η συγκεκριμένη πρόταση είναι μια παραλλαγή των όσων είχε προτείνει ο Κ. Σκανδαλίδης, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ, όταν είπε τα δημοτικά ιατρεία να μετεξελιχθούν σε Κέντρα Υγείας και να συνδεθούν με τα νοσοκομεία της περιοχής!

Ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε να περάσει η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην Αυτοδιοίκηση, να την αναλάβουν οι δήμοι, αντί να απαιτήσει ενιαίο, καθολικό, δημόσιο αλλά και δωρεάν χαρακτήρα ενός συστήματος Υγείας που θα μπορεί να καλύψει όλες τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, τα λόγια του Αλ. Τσίπρα είναι ενδεικτικά: «Η "Ανοιχτή Πόλη" προτείνει και διεκδικεί την εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών Υγείας που θα παρέχονται δωρεάν στους δημότες». Ενός ελάχιστου επιπέδου, λοιπόν, και όχι όλες οι υπηρεσίες που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Αποκαλυπτική της πολιτικής του ΣΥΝ, που ταυτίζεται με αυτή της ΕΕ και τη στρατηγική της Λισαβόνας για την «προστασία των πιο εξαθλιωμένων» τμημάτων της εργατικής τάξης, είναι η πρόταση που έκανε ο Παναγιώτης Κοντολέων, αντιπρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, στην ίδια συνέντευξη. Δηλαδή, «να αναλάβει ο δήμος σε συνεργασία με το ΕΣΥ την ευθύνη της ασφαλιστικής και οικονομικής κάλυψης του τοκετού», μόνο, όμως, «στους γονείς που δεν έχουν μόνιμη απασχόληση ή είναι άνεργοι».

Την ίδια στιγμή το «δίκτυο Δημοτικών Ιατρείων», που οραματίζεται ο Αλ. Τσίπρας, βρίσκεται τουλάχιστον σε αντιστοιχία με το «Διαδημοτικό Δίκτυο δομών Υγείας ΟΤΑ», το οποίο λειτουργούν πάνω από 40 δήμοι και κοινότητες στην Αττική που εκμεταλλεύονται τις τρομακτικές ελλείψεις του συστήματος Υγείας στους τομείς πρόληψης και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας. Το Δίκτυο αυτό λειτουργεί στην ουσία με τη χρηματοδότηση από ευρωενωσιακά προγράμματα και σε εθελοντική βάση, και αναλαμβάνει και μέσω των ασφαλιστικών ταμείων να στέλνει πελάτες στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα.

Ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε επίσης τη δημιουργία «ανεξάρτητου Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής», ως μιας παρεχόμενης κοινωνικής υπηρεσίας του Δήμου Αθήνας. Και ανάμεσα σ' αυτούς που θα συμμετάσχουν, πρότεινε «και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες σε εθελοντική βάση». Ανοίγει έτσι διάπλατα την πόρτα στην άσκηση εθελοντικής «κοινωνικής πολιτικής», στο όνομα της σημερινής υποβάθμισης και εμπορευματοποίησης του συστήματος Υγείας - Πρόνοιας. Βεβαίως, είναι γνωστός ο ρόλος των ΜΚΟ στην παροχή υποβαθμισμένων υπηρεσιών στους εξαθλιωμένους προκειμένου να μη διεκδικούν όλα όσα τους ανήκουν.

Κατά τ' άλλα, ο Αλ. Τσίπρας αρκέστηκε σε άνευ ουσίας προτάσεις, όπως τη δημιουργία «ξεχωριστού κοινωνικού προϋπολογισμού». Λες και η εκάστοτε δημοτική αρχή δεν πραγματοποιεί κοινωνικό έργο ή δεν μπορεί να ελεγχθεί για το έργο που επιτέλεσε επειδή δεν υπάρχει «κοινωνικός προϋπολογισμός». Σε αυτό το πλαίσιο, πρότεινε την κατάρτιση «Χάρτας εγγυημένων υπηρεσιών Υγείας και κοινωνικής προστασίας του δήμου»(!), που θα αφορά στα δικαιώματα των δημοτών σε κοινωνικές υπηρεσίες, όπως είπε. Λες και για τις υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας φταίει το ότι δεν υπάρχει η «χάρτα» και όχι η πολιτική της εμπορευματοποίησης, μοχλός της οποίας είναι και η Αυτοδιοίκηση που, με την πολιτική που προτείνει, θέλει να υπηρετήσει.