Γραμμή υπέρ του Ισραήλ υιοθέτησε το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων των 25 υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, που συνεδρίασε εκτάκτως χτες στις Βρυξέλλες, με θέμα την κατάσταση στο Λίβανο, η οποία λαμβάνει διαστάσεις γενοκτονίας. Η διφορούμενη και σκοπίμως επιλεγμένη, προκειμένου να «συμβιβάσει» τις αντιθέσεις μεταξύ των 25, διατύπωση για «άμεσο τερματισμό των εχθροπραξιών, τον οποίο θα ακολουθήσει βιώσιμη κατάπαυση του πυρός» - αντί της «άμεσης κατάπαυσης του πυρός», που ζητούσε η Γαλλία και αντιδρούσε η Βρετανία - «έσωσε τα προσχήματα», χωρίς να διατυπώσει στην πραγματικότητα ξεκάθαρη θέση.

Βασικός στόχος των 25 υπουργών Εξωτερικών δεν ήταν, φυσικά, η σωτηρία του Λιβάνου και η απονομή δικαιοσύνης, αλλά η εξεύρεση μιας διατύπωσης η οποία θα «έδειχνε» ενότητα στο εσωτερικό της ΕΕ και θα πρόσθετε αξιοπρέπεια στην εικόνα της, δηλαδή μία φραστική παρέμβαση συμβιβασμού της απαίτησης του γαλλικού μπλοκ για «επίπληξη» του Ισραήλ μαζί με την «απαίτηση» της «άμεσης κατάπαυσης του πυρός» από τη μια και της αμερικανικής υπόδειξης, διά στόματος Βρετανίας αλλά και με την υποστήριξη της Γερμανίας, της Δανίας, της Πολωνίας, της Τσεχίας και άλλων, να μην τεθεί τέτοιου είδους περιορισμός και να μην μπει όρος «τερματισμού των εχθροπραξιών», από την άλλη.

Με την απόφασή της η Ευρωπαϊκή Ενωση ζητά να παύσουν οι εχθροπραξίες πριν... παύσει το πυρ, με την ακριβή διατύπωση να είναι: «Το συμβούλιο απευθύνει έκκληση για άμεσο τερματισμό των εχθροπραξιών τον οποίο θα ακολουθήσει μια βιώσιμη κατάπαυση του πυρός», βάσει λουξεμβουργιανής πρότασης...

Οι «25» δε διστάζουν να εξισώσουν επιτιθέμενους και αμυνόμενους, καθώς καταδικάζεται τόσο ο αιματηρός ισραηλινός βομβαρδισμός της Κάνα όσο και ο «συνεχής βομβαρδισμός του Ισραήλ από τη Χεζμπολάχ». Αποψη που διανθίζεται από ανθρωπιστική υποκρισία, καθώς ζητείται η προστασία του άμαχου πληθυσμού χωρίς, όμως, να κατηγορείται ευθέως το Ισραήλ για «παραβίαση των αρχών του διεθνούς δικαίου»...

Ικανοποίηση δήλωσε από την πλευρά της η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, καθώς - όπως είπε - η Ενωση εμφανίστηκε ενωμένη και απεστάλη «ηχηρό μήνυμα» κατά της αιματοχυσίας προς πάσα κατεύθυνση. Οπως δήλωσε η Ντ. Μπακογιάννη: «το τελικό κείμενο κινείται σαφώς προς την κατεύθυνση των ελληνικών θέσεων, ιδίως σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα του πολέμου, την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης και τη γενικότερη επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος».

Βάσει της εν λόγω απόφασης, η ευρωπαϊκή εμπλοκή στη διεθνή δύναμη, που αδιαμφισβήτητα θα σταλεί στο Λίβανο, θα έχει τη μορφή της μεμονωμένης παρουσίας κρατών-μελών και θα συγκροτηθεί μετά από απόφαση «το ταχύτερο δυνατόν» του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με εντολή του ΟΗΕ, παράλληλα με σύμφωνη γνώμη Ισραήλ και Λιβάνου, καθώς και με σαφείς κανόνες αναφορικά με το μέγεθος, τα όρια ευθύνης και τους όρους εμπλοκής. Θα αναλάβει την ευθύνη για το τι μέλλει γενέσθαι στο Λίβανο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο θα πρέπει να συγκληθεί άμεσα και να αποφασίσει την αποστολή διεθνούς στρατιωτικής δύναμης. Ο στόχος της «ειρηνευτικής» - κατοχικής δύναμης στο Λίβανο θα πρέπει να συστρατεύεται με τις αποφάσεις 1559 και 1680 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι οποίες προβλέπουν «υποστήριξη των προσπαθειών της κυβέρνησης του Λιβάνου να επεκτείνει την κυριαρχία της στο σύνολο της χώρας και να αφοπλίσει τις παραστρατιωτικές οργανώσεις», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά χτες το μεσημέρι και ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γιώργος Κουμουτσάκος...

Επίσης συμφωνήθηκε ότι θα πρέπει η όποια τέτοια παρέμβαση να εντάσσεται σε ένα «ευρύτερο πλαίσιο ειρήνευσης της Μέσης Ανατολής, μέσω διαπραγματεύσεων που θα περιλάβουν και άλλες ενδιαφερόμενες δυνάμεις», δηλαδή τη Συρία και το Ιράν που, όπως υποστηρίζεται, διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις σήμερα, μέσω της Χεζμπολάχ.