Με τη γνώριμη πρόφαση του «δημογραφικού προβλήματος» και της ενδεχόμενης «κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος», το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε κατά τη χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας στο Στρασβούργο, με 507 ψήφους υπέρ, 113 κατά και 42 αποχές την έκθεση των SILVA PENEDA (ΕΛΚ-ΕΔ, PT) και ROSSA (ΣΕΚ, IE), περί του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου.

Οι ευρωβουλευτές, πιστοί στις οδηγίες της ΕΕ, ζητούν από τις κυβερνήσεις να «αναλάβουν μεταρρυθμίσεις προκειμένου να εξασφαλίσουν την οικονομική βιωσιμότητα των εθνικών κοινωνικών συστημάτων, χωρίς να πλήξουν τα κεκτημένα δικαιώματα, την αμοιβαία στήριξη και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών», σημειώνοντας ότι σε ορισμένα κράτη - μέλη οι σημερινές εισφορές στα συστήματα κοινωνικής προστασίας «ίσως δεν αρκούν για την εκπλήρωση των προσδοκιών των πολιτών», προωθώντας τόσο τη διάλυση του Ασφαλιστικού, όσο και τη μεγαλύτερη απομύζηση των εργαζομένων σε εισφορές που ποτέ δε θα καρπωθούν.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Τούσσας, αιτιολογώντας την αρνητική ψήφο του Κόμματος στην έκθεση, σημείωσε ότι «η Εκθεση είναι ένα προϊόν της σύμπλευσης ΕΛΚ και σοσιαλδημοκρατών, που αποκαλύπτει με τον πιο κυνικό τρόπο το εφιαλτικό μέλλον που προετοιμάζει το ευρωενωσιακό κεφάλαιο για τους εργαζόμενους.

Οι πολιτικοί και ιδεολογικοί εκφραστές του κεφαλαίου αναπτύσσουν μία τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία, χρησιμοποιώντας το πρόβλημα της ανεργίας και επισείοντας απειλές για τη δημογραφική γήρανση, τον "κίνδυνο κατάρρευσης" των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να εμφανίσουν ως επείγουσα ανάγκη τη "μεταρρύθμιση" των υπαρχόντων συστημάτων κοινωνικής προστασίας».

Σημείωσε δε ότι «η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισαβόνας, απαιτεί την πλήρη κατεδάφιση όλων των κατακτήσεων των εργαζομένων (που κι αυτές βέβαια ήταν κάτω από το επίπεδο των λαϊκών αναγκών) μέσα από την πάλη των αγώνων του εργατικού κινήματος και την πίεση της ύπαρξης του σοσιαλιστικού στρατοπέδου.

Ετσι, προωθείται η μεγαλύτερη δυνατή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης μέσα από την πλήρη αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, η αποδιάρθρωση των συστημάτων συνταξιοδότησης, υγειονομικής περίθαλψης, πρόνοιας και κοινωνικής προστασίας (προστασία ανέργων, προστασία μητρότητας, στέγαση κλπ.), η κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωφελών υπηρεσιών».

Καταλήγοντας, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε ότι «το μόνο που θα απομείνει στη θέση τους θα είναι το κατώτατο δυνατό επίπεδο προστασίας από την απόλυτη εξαθλίωση, για να αποφεύγονται οι κοινωνικές εκρήξεις».