Από το 1994 και μετά, η Τοπική Αυτοδιοίκηση διαρκώς «αναβαθμίζεται» σε ...αντιλαϊκή κατεύθυνση. Ολα αυτά τα χρόνια έχει αναλάβει τέτοιες και τόσες αρμοδιότητες που αφορούν τα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων. Δεν υπάρχει, πλέον, ζήτημα που απασχολεί τα λαϊκά στρώματα στο οποίο η Αυτοδιοίκηση άμεσα ή έμμεσα να μην παίζει ρόλο. Σε αυτήν την κατεύθυνση ενεργό ρόλο έπαιξαν οι κυβερνήσεις πρώτα του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια της ΝΔ, καθώς και οι δυνάμεις αυτών των κομμάτων, συνεπικουρούμενες από τον ΣΥΝ, στο επίπεδο της Αυτοδιοίκησης, τόσο στα κεντρικά της όργανα (ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ, ΤΕΔΚΝΑ), όσο και στους δήμους και τις νομαρχίες που οι δυνάμεις αυτές είχαν τη διοίκηση.

Συγκεκριμένα, στην Αυτοδιοίκηση έχουν ανατεθεί αρμοδιότητες, όπως: Φορολογική εξουσία, που βοηθά στη συντήρηση και λειτουργία του συστήματος. Τομείς αποκλειστικής ευθύνης του κράτους, όπως Παιδεία και Υγεία, συμβάλλοντας στη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα τους και στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησή τους. Προώθησαν την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Οι «Τοπικές Πρωτοβουλίες Ανάπτυξης» κουρελιάζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, εισάγουν τη μερική απασχόληση και την ανασφάλιστη εργασία. Ενισχύθηκε η κατασταλτική δράση της ΤΑ, μέσω της «αναβάθμισης» Δημοτικής Αστυνομίας. Προωθούν την επιβολή πρόσθετων επιβαρύνσεων στο λαό, δήθεν «για έργα ή υπηρεσίες που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής». Δηλαδή, για τα πάντα. Επεκτάθηκε η δυνατότητα - και με το νόμο περί Συμπράξεων - για την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων της ΤΑ προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, με τις δυνάμεις τους στην Αυτοδιοίκηση, έκαναν πράξη όλες τις παραπάνω αντιδραστικές αλλαγές. Για το λόγο αυτό, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δεν κάνουν καθόλου λόγο για το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί η ΤΑ. Αντιθέτως, εκείνο που κάνουν είναι να κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την περίφημη «αποκέντρωση», αποκρύπτοντας, όμως, ότι και αυτή γίνεται προς αντιδραστική κατεύθυνση. Δε λένε κουβέντα για τα μεγάλα προβλήματα της εργασίας και της κατοικίας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, για το ρόλο που παίζει η Αυτοδιοίκηση στη διόγκωσή τους.

Οι εργαζόμενοι σήμερα έχουν ανάγκη από δημάρχους και νομάρχες, από δημοτικούς και νομαρχιακούς συμβούλους, που θα αντιστέκονται έμπρακτα σε αυτήν την αντιλαϊκή λαίλαπα. Που θα στέκονται απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή επιλογή, από όποιον χώρο και αν προέρχεται. Που θα αγωνίζονται μαζί με τους εργαζόμενους και θα διεκδικούν αγωνιστικά λύσεις σε κάθε μεγάλο λαϊκό πρόβλημα.