ΜΠΑΝΓΚΟΚ.--

Ο στρατός της Ταϊλάνδης παρέμενε χτες ορατός παντού μετά το (μέχρι στιγμής) «αναίμακτο» πραξικόπημα στο οποίο προχώρησε με τη στήριξη του βασιλιά, ανατρέποντας τον πρωθυπουργό, Θάξιν Σιναουάτρα, ο οποίος, από τη Νέα Υόρκη και τα Ηνωμένα Εθνη, κατέφυγε χτες στο Λονδίνο.

Οι «πολιτικές» συναθροίσεις άνω των 5 ατόμων απαγορεύτηκαν. Επιβλήθηκε αυστηρή λογοκρισία στα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ. Η αναμετάδοση διεθνών τηλεοπτικών δικτύων εντός της χώρας διακόπηκε. Στενοί συνεργάτες του ανατραπέντος πρωθυπουργού συνελήφθησαν. Τα σύνορα με Λάος και Μιανμάρ (Βιρμανία) έκλεισαν. Ο βασιλιάς Μπουμιμπόλ Αμπουλγιαντέτζ «ανέθεσε» στον επικεφαλής του πραξικοπήματος, στρατηγό Σόνθι Μπουνγιαραταγκλίν, την ...ηγεσία του λεγόμενου «στρατιωτικού συμβουλίου για την πολιτική μεταρρύθμιση», όπως αυτοαποκαλείται η ηγετική ομάδα της χούντας, το σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης - προκειμένου «να διατηρηθεί η τάξη και η ειρήνη».

Τα εγχώρια ΜΜΕ υποστήριζαν χτες ότι «το 83,98% του λαού» στηρίζει (!) τους πραξικοπηματίες, ποσοστό εξωφρενικό ακόμη και για τα δεδομένα της Ταϊλάνδης, όπου η Αριστερά έχει σχεδόν ολοκληρωτικά εξοντωθεί, η μοναρχία αποτελεί κάτι σαν ιδιότυπη «θεότητα», ενώ από το 1932 και εντεύθεν έχουν σημειωθεί πάνω από 20 πραξικοπήματα. Ωστόσο, το 80% των ψηφοφόρων ζει στην επαρχία, όπου η υποστήριξη προς τον Θάξιν, που λαϊκιστικά προέβη σε παροχές προς τα φτωχότερα στρώματα σε μια (επιτυχημένη) προσπάθεια εξαγοράς των ψήφων τους, παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Η αναστολή του Συντάγματος του 1997 στόχο έχει την ενίσχυση της μοναρχίας διά της επαναδημιουργίας ενός πολιτικού σκηνικού με διάφορα μικρά αδύναμα κόμματα πιστά στο παλάτι.

Η «διεθνής κοινότητα» επέδειξε απάθεια. Ο ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, είπε ότι «αυτή η πρακτική δεν πρέπει να ενθαρρύνεται», οι ΗΠΑ επανέλαβαν ξερά ότι «παρακολουθούν» την κατάσταση, η ΕΕ εξέφρασε την «ανησυχία» της. Ο δε επικεφαλής πραξικοπηματίας, στρατηγός Σόνθι, δήλωσε ότι δε θα «κρατήσει» την εξουσία, ότι θα διοριστεί νέα Βουλή και πρωθυπουργός και θα γίνουν εκλογές εντός του 2007. Πάντως, η εγχώρια ολιγαρχία και τα διεθνή ΜΜΕ έχυναν καυτά δάκρυα για τον τουρισμό της Ταϊλάνδης, μια βιομηχανία ύψους 12 δισ. δολαρίων.