«Μία επιχείρηση όταν δωροδοκεί στα κρυφά έναν κυβερνητικό υπάλληλο για να πάρει μια δουλειά, αυτό λέγεται διαφθορά. Οταν δωροδοκεί μια ολόκληρη κυβέρνηση, αυτό λέγεται πολιτική (...) Στις ΗΠΑ Α.Ε. όπως είχε πει κάποτε την Αμερική ο αρθρογράφος Ουίλιαμ Πφαφ, ο θεσμός του προέδρου έχει μετατραπεί σε εργαλείο επιχειρηματικών συμφερόντων. Είναι γνωστό πως αν είχε κερδίσει τις εκλογές του 2000 ο Γκορ θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των επιχειρήσεων της "νέας οικονομίας" που είχαν στηρίξει την κυβέρνηση Κλίντον. Ο Μπους υποστηρίζει την πολεμική και πετρελαϊκή βιομηχανία. Πρακτικοί άνθρωποι οι ανώτατοι δικαστές των ΗΠΑ έχουν αποφασίσει πως τα χρήματα που δαπανώνται για τη στήριξη ενός υποψηφίου στις εκλογές συνιστούν μια μορφή ελευθερίας της έκφρασης που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Ετσι τα οικονομικά συμφέροντα δε χρηματοδοτούν μόνο τους νικητές των εκλογών, αλλά και όλους τους ηττημένους. Παντού στον δυτικό κόσμο είναι γνωστό πως οι κυβερνώντες δεν ελέγχουν πια την οικονομία, αλλά πως η οικονομία ελέγχει τους κυβερνώντες» (ο Ρούσσος Βρανάς στα «ΝΕΑ»).

«Σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρίας ερευνών "Nielsen Media Report" η τηλεόραση έχει ήδη αποκτήσει κυρίαρχη θέση στα αμερικάνικα νοικοκυριά, μια και οι τηλεοπτικές συσκευές είναι περισσότερες από τους ανθρώπους (!) η τετραμελής οικογένεια Λίον από τη Νέα Υόρκη που διαθέτει επτά τηλεοπτικές συσκευές - από μια στα υπνοδωμάτια των γονιών, μία στην κουζίνα, μία στην τραπεζαρία, μία στο γραφείο και μία στο σαλόνι, δεν είναι πλέον η μοναδική στις ΗΠΑ. "Εχοντας επτά τηλεοράσεις έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούμε τα αγαπημένα μας προγράμματα ενώ περπατάμε" εξηγεί στο CNN η Τερέζα Λίον» (το ρεπορτάζ στο «ΕΘΝΟΣ»).