Ρωτήθηκε χτες ο κ. Ρουσόπουλος: «Περιμένει η κυβέρνηση, διά του "κοινωνικού αυτοματισμού", να συνδράμουν και οι γονείς προς την κατεύθυνση της εκτόνωσης της κρίσης;» στα σχολεία.

Κι απάντησε ο κ. Ρουσόπουλος: «Οχι, γιατί αυτές οι μέθοδοι περικλείουν και κινδύνους. Εμείς δεν υιοθετούμε τέτοιες μεθόδους».

*

Ρωτάμε εμείς τώρα:

Την περασμένη Δευτέρα, ο κύριος Γιάννης Αγγέλου, ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Κ. Καραμανλή, πρωτοστατούσε - επικεφαλής καμιά δεκαριάς «αγανακτισμένων γονιών» - σε επίδειξη «κοινωνικού αυτοματισμού» στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών; «Απαιτούσε» με οργίλο ύφος (και παρουσία άλλων γονιών, μαθητών, δασκάλων και καθηγητών που υπήρξαν μάρτυρες του επεισοδίου) να μπει τέλος στην κατάληψη των μαθητών; «Ζητούσε» από τους διευθύνοντες το σχολείο, να βάλουν με το «έτσι θέλω» τους μαθητές μέσα στις τάξεις; Τους «καλούσε» να αρχίσουν να παίρνουν απουσίες κατά των καταληψιών μαθητών; Τους «επέδειξε» ότι μεταξύ των καθηκόντων τους ήταν να τον ενημερώσουν για το ποιοι μαθητές κάνουν και ποιοι μαθητές δε συμμετέχουν στην κατάληψη;

*

Και μια ακόμα ερώτηση:

Κατά τη διάρκεια των όσων «ωραίων» πρωτοστάτησε ο κ. Αγγέλου, είχε πάψει να είναι ο διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού; Μήπως επιδείκνυε τη ροπή του στον «κοινωνικό αυτοματισμό» σαν ένας, απλός, «αγανακτισμένος γονιός»;...