Κορυφαία πράξη εμπαιγμού | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κορυφαία πράξη εμπαιγμού

Η πρόταση δυσπιστίας, που άρχισε να συζητείται από χτες στη Βουλή, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι συνιστά μια κορυφαία πράξη στην ευρείας κλίμακας επιχείρηση αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, που έχει ξεκινήσει μήνες τώρα, με πρωταγωνιστές τα κόμματα του "πολύχρωμου" δικομματισμού και με αφορμή την ασθένεια του πρωθυπουργού.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, επίσης, ότι η ηγεσία της ΝΔ επιδιώκει, να βοηθήσει τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσουν τις έντονες, τον τελευταίο καιρό, εσωκομματικές εντάσεις και φυγόκεντρες τάσεις και να συμβάλει στη συσπείρωση και ενότητα του κυβερνώντος κόμματος.

Είναι γνωστή η αυξανόμενη συνεχώς τον τελευταίο καιρό αποστροφή, με την οποία οι εργαζόμενοι και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν τα δικομματικά παιχνίδια, γύρω από την πολιτική εκκρεμότητα, που συνδέεται με την παρατεινόμενη ασθένεια του Α. Παπανδρέου.

Η αποστροφή αυτή στρέφεται κατά της κυβέρνησης και των ηγετικών της στελεχών, τα οποία προσποιούνται ότι δεν αντιλαμβάνονται τις μεγάλες και σοβαρές ευθύνες τους, για τη μη έγκαιρη αντικατάσταση του πρωθυπουργού και συνεχίζουν τους διαγκωνισμούς και τις δελφινομαχίες στο φόντο του "Ωνάσειου".

Η αποστροφή αυτή στρέφεται και κατά της ηγεσίας της "αξιωματικής συγκυβέρνησης", της ΝΔ, η οποία όλο αυτό το διάστημα, αναμασώντας τα περί "κενού εξουσίας" και "ακυβερνησίας", όχι μόνο δίνει τη δική της συμβολή στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, αλλά φανερώνει για μια ακόμη φορά και την ουσιαστική της συμφωνία και σύμπλευση στην κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική.

Το χειρότερο είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν αισθάνονται καθόλου "ακυβέρνητοι", ούτε αντιλαμβάνονται το οποιοδήποτε "κενό εξουσίας", που επικαλείται η ηγεσία της ΝΔ στην πρόταση δυσπιστίας. Αντίθετα, αισθάνονται όλο και πιο βαριές τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, που εφαρμόζει η κυβέρνηση, με την ενθάρρυνση και διευκόλυνση των υπόλοιπων κομμάτων του δικομματισμού. Ο πρωτοχρονιάτικος μποναμάς των αυξήσεων σε καύσιμα, ενοίκια, ποτά, τσιγάρα και οι αλυσιδωτές συνέπειες στις τιμές των τροφίμων κλπ., έχουν προκαλέσει αγανάκτηση στις λαϊκές μάζες, που αισθάνονται όλο και πιο βαθιά στις τσέπες τους τις επιπτώσεις του προγράμματος "σύγκλισης". Επιπλέον βλέπουν ότι η κυβέρνηση, χωρίς να αισθάνεται καμία "αδιαθεσία ακυβερνησίας", από την απουσία του Α. Παπανδρέου, προχωρεί κανονικά στις ιδιωτικοποιήσεις, ψηφίζει έναν προϋπολογισμό, που σηματοδοτεί μια ακόμη ολόπλευρη επίθεση στους εργαζόμενους κ.ο.κ.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και η πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ, η οποία περισσότερο μοιάζει με κίνηση ειρωνείας και περιφρόνησης προς τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τη νεολαία, παρά ως "έλεγχος" προς την κυβερνητική πολιτική.

Είναι επόμενο μετά από αυτή την προκλητική συμπεριφορά των κομμάτων εξουσίας οι εργαζόμενοι να πεισμώνουν περισσότερο και να αγωνίζονται, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη των αγώνων. Εκεί, εξάλλου, βρίσκεται η πραγματική διέξοδος από την κρίση.

Το ΚΚΕ είναι φανερό ότι δεν μπορούσε να συμπράξει σ' αυτήν τη δικομματική συμπαιγνία ούτε να αφήσει να περάσει η επιχείρηση αποπροσανατολισμού στους εργαζόμενους.

Αντίθετα, αποκαλύπτει τον εμπαιγμό που δέχονται και τους καλεί να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις και να αναπτύξουν τους αγώνες τους, ανεξάρτητα από το πρόβλημα της ασθένειας του πρωθυπουργού.