Κυριακή 1 Ιούνη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Προκλητική αύξηση κερδών μέχρι και 700%
  • Το μέσο ποσοστό αύξησης των επίσημων καθαρών κερδών 100 μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων αυξήθηκε το 1996 κατά 30,5% και ο όγκος των κερδών αυτών από 345 δισ. δραχμές έφτασε τα 462 δισ. δραχμές το 1996
  • Τουλάχιστον 25 επιχειρήσεις αύξησαν τα κέρδη τους περισσότερο από 50% και 14 περισσότερο από 100%
  • Την ίδια στιγμή περισσότεροι από 2 εκατ. εργαζόμενοι ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας

Νέα ιλιγγιώδη κέρδη - με αυξήσεις μέχρι και 705% - εξασφάλισαν το 1996 οι μεγαλοεπιχειρηματίες της χώρας, αξιοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο το "θερμοκήπιο" όλο και μεγαλύτερων υπερκερδών που έχει δημιουργήσει για χατίρι τους η κυβέρνηση, με την εφαρμοζόμενη πολιτική της.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ", 100 μεγάλες εμποροβιομηχανικές επιχειρήσεις - με καθαρά κέρδη πάνω από 500 εκατ. δραχμές η κάθε μία - αύξησαν τα κέρδη τους κατά μέσο όρο 30,5%.Αύξηση, δηλαδή, τουλάχιστον τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τον επίσημο πληθωρισμό του 1996, ο οποίος σε ετήσια βάση παρουσίασε ρυθμό μεταβολής 7,5%.

Τη μεγαλύτερη αύξηση επίσημων κερδών, στο σύνολο των 100 αυτών επιχειρήσεων, παρουσίασε η εταιρία "Αλουμίνιο Αθηνών" τα καθαρά κέρδη της οποίας από 207 εκατ. δραχμές το 1995, εκτινάχτηκαν στα 1.667 εκατ. δραχμές το 1996 ή ποσοστό αύξησης 705%.

Συνολικά, οι 14 πρώτες επιχειρήσεις αύξησαν τα κέρδη τους περισσότερο από 100%, ενώ οι 25 πρώτες παρουσίασαν αύξηση κερδών μεγαλύτερη από 50%.

Ο συνολικός όγκος των κερδών των 100 αυτών μεγάλων επιχειρήσεων (συμπεριλαμβάνεται και ο ΟΤΕ) από 354 δισ. δραχμές το 1995 αυξήθηκε στα 462 δισ. δραχμές το 1996. Η συμμετοχή του ΟΤΕ στα κέρδη είναι εντυπωσιακή, καθώς παρουσίασε 203 δισ. δραχμές κέρδη το 1995 και 250 δισ. δραχμές το 1996. Χωρίς όμως τον ΟΤΕ, το ποσοστό αύξησης των κερδών για τις υπόλοιπες 99 επιχειρήσεις τινάζεται στο 41,3% (από 150 δισ. δραχμές το 1995 σε 212 δισ. δραχμές το 1996).

Πρέπει να επισημάνουμε ότι τα επίσημα αυτά στοιχεία των επιχειρήσεων, όπως προκύπτουν από τους ισολογισμούς τους που δόθηκαν στη δημοσιότητα, κατά κανόνα και σχεδόν χωρίς εξαιρέσεις, υποεκτιμούν την πραγματική οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων, μία και οι τελευταίες έχουν τη δυνατότητα να μειώνουν με λογιστικές αλχημείες τα καθαρά τους κέρδη, μέσα από νομότυπα κόλπα (πχ μέσω του μηχανισμού αποσβέσεων).

Την ίδια στιγμή που εκπρόσωποι του εμποροβιομηχανικού κεφαλαίου απομυζούν όλο και μεγαλύτερο μέρος από την πίτα του παραγόμενου εθνικού πλούτου, στην άλλη πλευρά του πόλου της κοινωνίας, που διαμορφώνουν οι επιλογές των... "μονόδρομων", τα πράγματα γίνονται όλο και πιο γκρίζα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ πάνω από 2 εκατ. Ελληνες εργαζόμενοι βρίσκονται σήμερα κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, η ανεργία έχει αγκαλιάσει 450 χιλ. εργαζόμενους, πάνω από το 30% των νέων εργαζόμενων είναι σήμερα άνεργοι. Παράλληλα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας της ΕΕ, μόνο ένας στους δέκα Ελληνες θεωρεί ότι το 1997 θα είναι γι' αυτόν και την οικογένειά του καλύτερο από ό,τι το 1996!

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι μετά από την υπερδεκαετή πορεία αύξησης των κερδών στο χώρο των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων, το 1996 όχι μόνο δεν παρουσιάστηκε "κόπωση" του δείκτη ανόδου - που θα ήταν εντελώς φυσιολογικό - αλλά ο τελευταίος παρουσίασε και νέα ...τρελή πορεία ανόδου.

Με δυο λόγια, η πολιτική λιτότητας, η πολιτική "σύγκλισης" και πορείας προς την ΟΝΕ που λέει η κυβέρνηση, αποδεικνύεται μια πορεία χρυσοφόρα για το μεγάλο εμποροβιομηχανικό κεφάλαιο. Το τελευταίο έχει ανακαλύψει την "κότα που κάνει χρυσά αυγά", τα οποία χρόνο με το χρόνο αυξάνονται. Η χρυσοφόρα αυτή "κότα", δεν είναι άλλη από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ο μεγάλος εγγυητής και θεματοφύλακας του καπιταλιστικού κέρδους.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ στη γενική συνέλευση των βιομηχάνων την προηγούμενη Τετάρτη, είχε πλήρη συνείδηση της διαμορφούμενης κατάστασης όταν ανέφερε ότι "η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται, τελικά μπορεί μεν να μην απηχεί το σύνολο των θέσεών μας, αναμφισβήτητα όμως έχει λάβει υπόψη της τις απόψεις του επιχειρηματικού κόσμου". Είναι ακριβώς μια οικονομική πολιτική, η οποία εκφράζει τη συμμαχία της κυβέρνησης και του μεγάλου κεφαλαίου, με στόχο το όλο και μεγαλύτερο ...λάδωμα των μηχανισμών παραγωγής του καπιταλιστικού κέρδους, τη συρρίκνωση των κοινωνικών κατακτήσεων, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Βασίλης ΡΑΓΙΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ